Şeytan bırakmış, saz’ın tel’ini.
Aralıkta, koşturup duruyor.
Sırdaş’ı etmiş, kız’ı, gelin’i.
İştahları, açtırıp duruyor.
Bazen şöhret’te, bazen şan’da,
Hayatım gitti, boşa.
Şeytan, beni kandırdı.
Usandım, koşa koşa.
Şeytan, beni kandırdı.
Cahil idim, aldandım.
Sevmek, pembe alevle yanmak,
Sevmek, yanarken kar’da donmak,
Sevmek, yaşarken dal’da solmak,
Sevmek, yoktan sana var olmak.
Sevmek, acı’lara katlanmak,
Çok ağladım, nöbet’lerimde.
Koşup, sana varmak istedim.
Yara’larım, hayli derinde.
Koşup seni, görmek istedim.
Şemalin, göz’üme tütüyor.
On dördünde, çiçek gibi açarlar.
Etrafına, gülücükler saçarlar.
Öpmek isteyince, öte kaçarlar.
İşte o zaman, sevmek ister insan.
Yüz’üne baktıkça, dalan hayal’e,
Sevmişim
Sevmişim, bir zalimi bir kere.
Vursa da beni, yerlerden yere.
Aşkımdan, asla vermem bir fire.
Gönlüme olamıyorum, hâkim.
Sen mi olacaksın, bana hâkim.
Tabiplerin başı, sen isen,
Kim saracak yaramı, şeydoş.
Şeytanlardan akan, gen isen,
Kim saracak yaramı, şeydoş.
Kötülük yolunda bitmişsin.
Beni, yeniden benliğime,
Döndürecek, sensin sevdiğim.
Gençliğimdeki, şenliğime,
Gönderecek, sensin sevdiğim.
Alevin, yakıyor içimi,
Sevdim seni, gonca gül gibi,
Bu gece, yine sensiz yattım.
Günahsızım, san ki bir sabi.
Bu gece, yine sensiz yattım.
Çıkmıyorsun ki, yollarıma.
Serap vurdu, gören gözlerime.
Beden senin, göz senin sevdiğim.
Nurdan ışık doğdu, yüzlerime.
Beden senin, yüz senin sevdiğim.
Ateşin ile yandım kavruldum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!