Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Kadın dediğin, bir sır küpü.
Bir sır içinde, bin sırı var.
Sıkıştırılmış, alev tüpü.
Bir lav içinde, bin lavı var.

Bir açarsan, şom ağızını.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Yaşar gideriz, bir şekilde.
Çok mana’lar, vardır kakül’de.
Biraz dinle, geri çekil de.
Kul içinde, sır’lar dolanır.

Ararsan, bulaman onları,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Burnun, niye sivridir, senin.
Bir söyle hele, sivrisinek.
Varmıdır ki, imanın, dinin.
Bir söyle hele, sivrisinek.

Sensin işte, mikrobun piri.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Domur domurdu, çiçeklerin.
Sen, böyle ne tez soldun, Ayşe’m.
Pırıl pırıldı, köçeklerin.
Sen, böyle ne tez soldun, Ayşe’m.

Cilveliydin, hayli beterdin.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Sonbahar Geldi
Sonbahar geldi, kapımı çaldı.
Yalan dünya, her şeyimi aldı.
Sana verecek, daha nem kaldı.
Sinsi sinsi, çalıyorsun, dünya.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Sen de gel, hizmet yolunda barışa.
Hizmet edeceksen, buyur yarışa.
Boşa uğraşma, kırışa, kırışa.
Sana bir fayda vermez, son pişmanlık.

Kalem üstadın elinde, ok olur.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Istırap mı, yoksa keder mi? .
Bahtım mı, talih mi, kader mi? .
Sarhoş mu,şaş mı, derbeder mi? .
Sor hele, şuna bir derdini.

Boynunu neden, böyle bükmüş.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bütün sevdiklerim, hain çıktı.
Yön’ümü döndümse, öte baktı.
Bit’li çakal’ın, koynuna aktı.
Sakın, derdimi sormayın, bana.

Güzel’i görünce, gülüm açtı.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Kahpeler, gene kalleşlik etti.
Yedi şehidim, Cennet’e gitti.
Türk Milletinin, canına yetti.
Tokat’ın hesabını, sor Paşam.

Açılım; Aldı gitti, başını.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Tarih boyunca, halktan tepki görmüş.
Bedenlerini, günahlarla örmüş.
İnsanları oraya, şeytan sürmüş.
Günaha hizmet etmiş, sosyal evler.

Her medeniyette, ad değiştirmiş.

Devamını Oku