Zülfikar Yapar Kaleli Şiirleri - Şair Zü ...

Başına taş diyor, sazlı ve sözlü
Bak herkes “düş” diyor, ayan ve gizli

Ayağa baş diyor haksız sayılmaz
Harama hoş diyor tefe koyulmaz

Bazen dertli gezer bazen ağlarım
Sevdiğimden ayrı kaldım neylerim
Bazı durgun akar bazen çağlarım
Sevdam için çalar çalar söylerim

Dağı duman alır, ovalar yürür
Gözümüze batan ıtırdı ey dost!
Ovayı sis basar, davalar yürür
Boynum vuran bizim satırdı ey dost!

Hüsrana çeyrek var bu son gidişte

Göklere açık eli, duası zeminedir
Şu gök gözlü arzuyu sanırdım eminedir
Eminde ki bu gayreti âşıklık deminedir

Şu salıncak deryada konforlu bir yattadır
Zeminde su eriyor, eminler feryattadır

Beni hiç kimseyi sevmez sanmayın
Ülkü denen ela gözlü yar benim
Gülemiyor diye bana yanmayın
Kafkaslarda hiç kalkmayan kar benim

Hayat bir anından değerli olmaz
Hep dikine gider esriğin biri!
Kimseye aldırmaz, sözümden almaz
Ahtı beni güder esriğin biri!

Kupkuru söz ile testi mi dolar;

Üzülme gönüldaş, ah çekip yanma
Mevla ruhsat ip yanma verir güleriz elbet
Bu devir her zaman ters gider sanma
Zulmün her türünü sileriz elbet

Bu milleti kısım kısım ayırıp
Birbirine katanlara yuh olsun
Birin atıp, diğerini kayırıp
Hak hukuktan atanlara yuh olsun

Ela gözün mahmurluğu yutarken
Yüreğine efil efil kar düşer
Uyku gafil gözlerinde tüterken
Hayaline zelil sefil yar düşer...

Adı; Zehra, Ayşe, Fatma, Emine

İnsansız bir dünyada,
Kalmayı arzu etmem…
Deseler gülmek moda,
Gülmeyi arzu etmem…

Zalimin en şahını,