Zübeyde Gökbulut Şiirleri - Şair Zübeyde ...

Uykular heba olur düşününce derince,
Sağ gözümün yanından bir yaş iner sessizce.
Bildiğim adımlarla giderken ince ince,
Yolun incesi varmış, farkına varamadım,
Nefis denen zâlimi sırtından vuramadım.

İşinin aslı insan, önemlidir hepisi,
Her canı canın belle her yüreğin kârı ol
Gençliğe emanettir bu toprağın tapusu
Fikri hür, vicdanı hür, neslimin mimarı ol.

Ağzından çıkan her söz önemlidir bilesin

Yüz yıllarca gerilerden
Gelişine hayran oldum.
Damla damla gönüllere
Doluşuna hayran oldum.

Pusu kurulan yollara,

Ozanlar diyarı ozan yakar mı?
Kirlettin SİVAS'ı yüreğin gibi
Her sözü türküdür sazdan bıkar mı?
Kirlettin SİVAS'ı yüreğin gibi.

Yaradan aşkıyla çarparsa yürek

Yediğin içtiğin senin olsun da
Ruhsuzlar kentinden haber ver bana
Cennet vatan hayalinde kalsın da
Ruhsuzlar kentinden haber ver bana -- gelin

Ne bir al bayrağım, ne ezan sesi,

PABUÇ

İnsan ile eşyanın tabiatı aynıymış,
Yaşadık gördük yine, işte en güzel örnek.
Bak nasıl meşhur oldu yerde gezen pabuçlar,
Daha nasıl anlatsın, gösteriyor ya tek tek.

Özür yürektedir, hor görmek olmaz -- gelin
Bedenin özürü özür sayılmaz
Sağlık da emanet kimseye kalmaz
-Bir ufacık kaza, tarumar eder
-Ne gül, ne gülümse, gücüne gider.

Sen dile, sürünerek karlı dağlar aşarım
Değil mi ki sıcacık kucağında büyüdüm
İçtim dağ başlarında suyunu yudum yudum
Kıymetini bilmeyen yüreklere şaşarım

Sînende doksan bin can buza kesmiş yatarken

- YILGINIZ SENDEN KASIM -

Kasım ayı gelme artık, milletçe yılgınız senden,
Öyle bir can ki aldığın, can ayrılıyor bedenden.

Güneşe hasret gökyüzü ışığa hasret karanlık.

-- HANİ KARŞIDA DÜŞMAN? -

Sizi kelimelerle anlatmak,
Sizi mısralara dökmek! ..
Benim ne haddime,
Ben de kim oluyorum!