Zübeyde Gökbulut Şiirleri - Şair Zübeyde ...

Kirpiklerine
Asıp bir damla suyu,
İç mi diyorsun
Yani bu garip başa?
Gözüm olsaydı
Düşer miydim telaşa?

Yıllar var ki hasretine yandığım
Kısalmaz mı acep yolun Sivas'ım
Mevsimi hazan mı bilmem ki yaz mı?
Her bahar açar mı gülün Sivas'ım?

Kader mesken etti gurbeti bana

Sanma su dökerim ardından yola,
Gidişin olsun da gelme bir daha.
Ağıtlar yaktırdın kaç gonca güle,
Gözyaşım ummana salma bir daha.

Seneler seneyi aratır lafı,

' Ayıklama İÇİNDEN

Ey göklerin yerlerin ey güneşin sahibi!
Yine kederde gönlüm çıkamadım içinden.
Tek başına olmuyor, yetmiyor aklın dibi,
Ancak sen kurtarırsın bu çıkmazın içinden.

Yaşamaksa yaşamak,
Yakışmalı insana,
Yakışmazsa yaşamak
İnsan denen insana
Güneş doğsa ne yazar
Fark eder mi doğmasa?

- ANNEM e -

Seksen yıllık ömrü niyazla geçti,
İkinci gurbette ölümü seçti,
Gönül sultanına gülerek uçtu.
Gözümde 'sel' idin GÜLİZÂR ANAMM.

Kapı bir komşuyuz baba seninle,
Güçlenmeli Sivas çaba seninle,
Olmasın bu diyar hebâ seninle.
Anlat ki biline kalemi usta!
Yaktılar Sivas'ı yastayım yasta.

Mayıs ayı geldi yine,
Gözyaşlarım boncuk boncuk.
Kim götürür beni düne
Hem anneyim, hem de çocuk.

Söyleyin de çabuk gitsin,

Kalemimde yine bitti mürekkep,
Yazmak istiyorum yazamıyorum.
Bir dünya resmi var hayalimde hep,
Çizmek istiyorum çizemiyorum.

Düşünür dururum kendi çapımda,

-Gelin....
-Gelin ismi bana O`ndan yâdigâr
-O mu?
-O mahallemizin korkulu rüyası,
-O, hanelerimizde hüdavendigâr.
-Eteğinin ucu görünse uzaktan