Ziya Kara Şiirleri - Şair Ziya Kara

Eşini ve işini seven insanın
Sırtı yere gelmez.
Beğeni yok olabilir,
Sevgi tükenmez.

Uzaktan uzağa el sallamakla
Hasret giderilmez
Aksine
Bir o kadar daha körüklenir
Eğri oturup doğru konuşmalı
Severken ayrılmaya kalkışılırsa eğer

Bölük pörçük sevgi kırıntılarını
Bir araya toplayamıyorum
Bire değil, bine bölündüm
Senden sonra kimseyi sevemiyorum.

Senin beni tamamladığını

Bir gün sahilde gezintiye çıktım,Geri dönüşte şehrin yabancısı olduğum için yolumu kaybettim.
Sahilden epey uzaklaşmış olmama rağmen, hala yürümeye devam ediyordum. Her yer gittikçe ıssızlaşıyordu. Ev falan gözükmüyordu.
Geri dönecektim, fakat içimdeki bir his kuvvetle beni ileri gitmeye zorluyordu.

Daha fazla tereddüt etmeden ucsuz bucaksız ıssızlığa doğru yöneldim. Hava da artık kararmak üzereydi. Birden hayretler içinde kaldım. Karşıma saatlerden sonra bir villa çıkmıştı. Acaba bu neyin nesiydi?

Antoloji.Com Sitesinde buluştuğum değerli, duygusal ve yüreği güzel insanlar; uzun bir süre tatil nedeni ile sizlerle beraber olamayacağım.

Tekrar buluşmak üzere; sağlıcakla kalın, herşey gönlünüzce olsun.

Ziya Kara

Allah canımı almıyor tamam da;
An be an yaşadıklarım ortada.
Ensemde hissettiğim ölüm gerçek.
Son durakta biletim kesilecek.

Duraklar arası yol alıyorum,

Teselsül olarak devam eden
Hiçbir teseyyübün
Tesellisi olamaz!
Herhangi bir olay
Teshil edilerek bile olsa
Hiçbir kimseye

Zifiri karanlık bir gecede
Hayalimdeki sen benimlesin
Tertemiz bulutların üstünde
Sen ve ben kanatsız uçuyoruz...

Sen, bende benimlesin tamamen

Sen yoktun yanımda dün, bütün gece
Sarıldım durdum ben kendi kendime
Seninle yaşadım hayallerimde
Yazık, yazık ettim ikimizede.

Sana değil, bana yazıklar olsun

Toprak yağmura yeterince doydu
Ben bel bağladığım sana doyamadım.
Ay güneşe, güneş aya kavuştu
Ben sana bir türlü kavuşamadım.

Gün geldi ay tutuldu, gün tutuldu