Ziya Kara Şiirleri - Şair Ziya Kara

Bilmem seni ne üzmüş
Kim küstürmüş
Bu kadar değişmişsin
Değişmeyen bir şey var
O da tatlı dil güler yüzün
Kimilerine göre

Defterimden sildim seni
Eserin yok sayfalarda
Olamazdı, olmadı da
Senin yerin hayatımda.

Bir hevesti geldi geçti

Duyguların hiçe sayıldığı
Günümüzdeki kalan saflığı
Sevgiyi aşkı arkadaşlığı
Seninle paylaşabilir miyiz?

İster sevgili ister dost olarak

Haklı ol, haksız ol
İstediğin gibi, istediğin kadar
Bağır çağır! ...
İster inan, ister inanma
Sana karşı boynum kıldan ince
Seni düşünüyorum kendimden önce...

Önce allah sonra sen
Sensiz nasıl yaşarım ben
Canım Fenerbahçem
Her şeye bedelsin sen...

Canım; canım Fenerbahçem...

Gönül kapısı açık olmalı insanın; dostuna, düşmanına.
Minnet duymalı özünde anasına, babasına, atasına...
Yaşadığı sürece, hakkı olmamalı doğduğuna isyana
Terk ederken bu dünyayı dualar okunmalı, allah aşkına!

Benliğimin gülü, ruhumun süsü
Dilimde, dudağımda gönül türküsü
Bu işin ahı vahı yok güzelim.
Seviyorumki; senden söz ediyorum.

Gözüm ha parıldamış, ha yaş dolmuş

Sıfıra sıfır,
Elde var yine sıfır.
Sıfırı da tüketince,
Tabii olarak;
Şifayı da buldum!
Olsun,

Unuttun mu beni?
Ey dost;
Neydi o?
Beraberliğimizdeki günler.
Hani; bahsederdik ya
Ayrılırsak birgün,

Ödünç değil, rehin değil,
Yüreğim temelli senin.
Sensiz hayat, hayat değil.
Mutluluk! Senin Eserin.

Özlemek, delilik değil,