Ziya Bekar Şiirleri - Şair Ziya Bekar

Cebimde rüzgâr esiyor,
Ekmek kuyruğu uzuyor,
Kuruşla yapılan hesap
Her gün biraz daha bozuyor.

Yorgun bir sabahla açılır gözler,
Ekmek kuyruğunda titrer özler.
Ay sonu gelmiş, hesaplar eksik,
Yine düşmüş gönle bir hüzün çizik.

Çilingir soframı kurdum, hayallerimle seni bekliyorum,
Rakıda senin bakışın, meze gibi sessizliğini yiyorum.
Bir sigara yaktım, dudağımda adınla közleniyor,
Sensiz geçen her saniye içimde iç içe ölüyor.

Kuşadası’nda Akşam

Gün düşerken yavaşça Dilek Dağı’na,
Deniz susar, kıyı derin bir iç çeker.
Martılar da sustu, rüzgârda yorgunluk var,
Bir tek yüreğim konuşur gecelere dek.

Sana bir şiir yazmak istedim.
Okunsun şarkı sözü olsun diye
Şiir gibi bir kadınsın.
Korkularım var, ve korkuyorum, başkaları okur diye.
Kıskançlıklarım var kıskanıyorum.
Zaten şiir gibi kadınsın, yazmamalıyım,

Gece indi usul usul,
Yıldızlar bile sustu bu akşam…
Bir yudum özlemle doldu kalbim,
Sen diye atan, sen diye yanan…

Güneşin batışıyla bulutlar kızıllaşır
Yangın yerine döner yürek
Eğer umut yoksa sonunda
Karanlık içinde yok oluşum demek.
Umut denen şey göz kırpar ise bana
Engel tanımaz yüreğim,

İslam’ın ışık tutan yoluna
Bakıyorlar korkmadan falına
Küfürler uçuşuyor havada
Yol gösteriyorlar bize
Hedef ılımlı İslam da

Saz tutan eller,
Söz söyleyen diller,
Onları seyreden bizler,
Titredi bedenler,
Sağ olun ey yarenler...
Anadolu’m ey Anadolu’m!

Ey İstanbul aşığım sana,
Seninle yaşamak bir abı hayat,
Boğaz ve haliç benim için
bir bengisu.
Üsküdar da iskeleye aborda
Yapan bir gemi.