Ziya Bekar Şiirleri - Şair Ziya Bekar

Anamız,baçımız ve avradımız,
Suyumuz, ekmeğimiz ve aşımız,
Savaşta omuz omuza savaştığımız,
Bizim en kutsal varlıklarımız.

Üretime katkıda bulunuyor,

Senin elinde bir kırmızı gül
Aşka sürüklüyor
Gözlerim dolgun,dolgun
Senin yüzüne bakıyor
Sanki kalbim hayalle dolmuş
Senin için atıyor

Bak kızım sana bir şeyler söylüyorum.
Can kulağıyla beni dinle diyorum.
İster alay et ister gül,
Yaşın küçük şimdi anlamazsın.
Yaşın on sekiz oldu mu,
Kanın kaynadı mı,

Konak vapur iskelesinde,
Bir vapur düdüğü çığlık,çığlığa,
Ardından bir daha,
Bir başkası daha arkasından.
Vapurun içinde güverte de,
Gözlerim engin denizde,

Unutmak, unutulmuşluğun ötesinde
Sonsuzluk,sonsuzluklar içinde
Karamsarlıklar sarmış her tarafı
Alışkanlıklarımızın ötesinde
Bir ışık arıyorum bir ışık demeti
Bana yol gösterecek,

Kozalar çatladı,
Çıktı beyaz kelebekler.
Zifiri karanlıkta ışığı bekler,
Yirmi dört saat her şeydi onlar için
Sınırlı yaşamda koca bir hayat
Ve hayatın son dakikasında

Son gecem artık,
Kadehim elimde,
Sende yoksun yanımda,
Sensizliğe içiyorum,
Sensizliğe gömülerek.
Hazanda yaprakların döküldüğü gibi,

Perdeleri çektim
Camın kenarındayım güzelim.
Sonsuzluğa bakıyorum,
Kirpiklerim bile oynamadan
Sanki birileri var
Ortalığı karıştıran,

Sana bir şiir yazmak istedim.
Okunsun şarkı sözü olsun diye
Şiir gibi bir kadınsın.
Korkularım var, ve korkuyorum, başkaları okur diye.
Kıskançlıklarım var kıskanıyorum.
Zaten şiir gibi kadınsın, yazmamalıyım,

Türkiye’nin havası dumansız hava dediler,
Zehir saçan kömürü al yak diye verdiler,
bizi verdikleri sadakalarla sevdiler,
Kapısına gidip iş istedik mi,
tekmeyle tokatla.... ettiler, git lan dediler…
işte ben bu yüzden isyanları oynarım...