Ziya Bekar Şiirleri - Şair Ziya Bekar

Doğu nedir?
Ey güzelim söyler misin bana?
Hepimizin bildiği bir yön müdür?
Yoksa, bulutların kızıllaştığı,
Tan yerinin ağardığı,
Karanlığın aydınlığa dönüştüğü

Biz nisan yağmurlarında tanıştık,
Sırılsıklam aşıktık,
sırılsıklam aşıktık,
okul yolunda, cezaevi arka sokağında,
Sırıl sıklamdık yağan yağmurlarda
Bir bütündük esen fırtınalarda

Önce bir haber sal dene bakalım
Ondan iyi bir haber gelince
Kırmızı mendilin ucunu yakalım
İşte olur o zaman sevdalım,
Vefalım ve aşkım.

Güneş alev olmuş yakıyor beni,
Ben bende değilim kaybettim kendimi,
Deste deste dagıttım sevgimi
Sen sen ol, sende sev seni seveni.

Dün gece yine uykularım kaçtı,
Senin yokluğundu,
Issız gecenin karanlığında.
Yer de kara toprak, gökte kara bulut
Bir ışık arıyorum olmayan yıldızlardan
Ya da var olup ışığını bana yansıtmayandan...

Dün gece yine uykularım kaçtı,
Senin yokluğundu,
Issız gecenin karanlığında.
Yer de kara toprak, gökte kara bulut
Bir ışık arıyorum olmayan yıldızlardan
Ya da var olup ışığını bana yansıtmayandan...

Çığlıklarla geldim dünyaya,
Üstü toprak hanay bir evde.
Ne doktor, ne hemşire
Sadece ve sadece yaşlı bir nine.
Fırsat bulamadım,
Koşup oynamaya,

Serçe kuşun kanadında kan var
Kaçarcasına,
Umuda bakış, özgürlük kokan
Kartal bakışları var,
Ölümle yaşam arasında
İnce bir çizgi,

Söylenecek sözü söylemeyip,
Sakın söyleyemezlik yapma,
İçine atıp kahrolacaksan
O sözü söyle at gitsin
O söz söyleyeni rahatlatır.
O söz kime söylendiyse

Bilir misin göl kenarında boy atmış çetin ceviz ağaçları...
Hep kucaklar gölgesinde ağırlar, sevdiği tüm dostları,
Orman içerisinde çıkmış kendiliğinden üzüm bağları,
Gözlerim kapalı dinliyorum huşu içerisinde saz çalan rüzgarı...

Kocaeli Adapazarı arası; Sapanca, gerdana takılmış bir inçi