Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Bakmışsın dünya çok büyük,
Kalmışsın içinde damladan küçük,
Etrafın insanla dolu ama
Bulamamışsın bir tek dürüst.

Alışmışız acımadan yermeye,

Hecelerimi bozan kısır bir ağıttayım
Alnında kara yazgısı olan
Vurulacak kadınların sırasında
İsyanın suretiyim.
Mil çekmek istiyorum gözlerime
Bahtsız bir kölenin elleriyle

Ben şairim
Aşk varken de söylerim şarkımı
Aşk yokken de.
Yüreğim aşkı tanımışsa
Koşar dururum her cümle arasında
Her öyküyle

Masal değil ki bu döngü
Her hüzün dudaklarıma değsin
Her dokunuş sevincimi paylaşıp
Ürkekçe varsın avuçlarımdaki sancılara
Uzun özlemlerin içinde
Geceyle şafağın öpüştüğü yerde

Bir sevdiğim vardı.
Ne zamandı,
Nasıldı.
Siyah gözlümüydü,
Uzun boylumuydu.
Havalımıydı

Gözlerime sis düştü yine bu akşam,
Usul usul öldüğümü hissediyorum,
Rüyalarımı bile başkalarının gözüyle görüyor,
Kendi çizdiğim yolda kadere isyan ediyorum.

Hayatımı başka hayatın içinde yaşıyorum,

Bir çiçek getirdin bana
Sevgi bahçelerinden,
İndin gönlüme
Bir masal dağından.
Parçalanmış dünyamdı
Sunduğum sana,

Çocukken en korktuğum şey
Otobüsten inince
Mola yerinde kaybolmaktı.
Biraz büyüyünce korkum
Sevdiklerimden ayrılmaktı.
Genç kızlığımda,

Sanki bir hazan mevsimi
Yaşıyor gönlüm,
Yüreğim sırlarla dolu,
Gözlerimde yaşadıklarım,
Yaşadıklarımdan korkan kalbim.
Şimşekler çakıyor gökyüzünde

Seni yaşamak, bir rastlantıydı,
Tesadüfen uzaklardan gelen bir akşam,
Suyun susuzluğa yalvarması,
Sevişmenin evrensel birleşmesiydi,
Bazen önemsiz bir sözcük,
Bazen terkedilmiş bir sevinç,