Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Sigaranın dumanını
Dudaklarından bıraktığın gibi,
Bin yıldızla birlikte
Uzaklarda parladığın gibi,
Binlerce gecenin içinden,
Ansızın gelsem

Kendimle savaşım demir kapıların ardında
Kalsın öfkem derin anıların kıvrımında
Bırak desem de kendini aşkın tapınağına
Yine bu gece bir kurşun üşür isyanımda...

Zaman akıp gitmekte bu silinmez kaderde

Kanadı kırık ağıtlar kapladı yeryüzünü
Kimler gitti kara toprakla buluşmaya
Kimlerin canı yandı derinden...

Artık yağmur yağıyor
her ağıt gökyüzüne kanatlanırken

Gönül bahçesinde garip bir kuldum
Bir gül için soldum derde vuruldum
Pervaneler gibi yandım kavruldum
Ben de bir dert ehli olsam kime ne.

Diyarım gurbettir bitmez yollarım

Bugün yine isyan ediyorum
Sensizliğe.
Özlüyorum tenini,
Ellerini ellerimde istiyorum.
Saçlarını
Sen görmeden okşuyorum.

Sevda ummanına yazılmış yazım
Gelecek bahara bitmiyor sızım
Teline vursamda çalmıyor sazım
Mevsimini kıskanırım sevdamın.

Gülünü koparsan bülbül ötemez

Tozu dumana katmış gibi
Nereye gidiyor bu gönlüm.
Bulutları sürükleyen rüzgarlar gibi
Nereye itiyor beni bu gönlüm.

Gönül bu bilinmezki,

Merhaba okyanus,
Emanetim geldi mi nehirlerin büyülü kelimeleriyle
Kollarını açıp sımsıcak sarıldın mı
Nazlı rüzgarlara anlattın mı
Nehrin yatağından gelen bu emaneti
Yoksa hala saklar mısın

Sevdiğim
Sözü kirletmeden
Aşkınla yor beni…
Islanmış şiirlerin bana benziyor
Kederlerimi kanatırcasına öp beni…

Sana diyemedim gülüm
Sana diyemedim,
Öfkemin kızıl rengini
Sana anlatamadım
Hüznümün tebessümüyle
Sana gülemedim