Zeynep Nilgün Gökçeöz Şiirleri - Şair Ze ...

Hüzünlü bir rüya gördüm bu gece,
Uyandığımda yaş akıyordu sessizce,
Elimi uzatıp yanıma baktım,
Yoktun sen gitmiştin gizlice.

Bu benim gördüğüm tek rüya değil,

Sana vereceğim ceza
Ödülün olmamalı.
Her kahpelikte olduğu gibi
Kader sana gülmemeli.
Yalanların dudaklarından döküldüğü zaman
İnanan ben değil sen olmalısın.

İnanınki,
Benim suçum değil.
Çiçeği ben koparmadım,
Ağacı ben kurutmadım,
Rüzgarı ben estirmedim,
Dalları ben kırmadım,

Sözlerimi sınırsız uyuttum
Kendimi aramaya giderken,
Hangi şiirimi aralasam
Özlemlerim havalandı bedenimden
Selamsız sabahsız kapılar açıldı
Sükun eden zamanda

Her şey
Yüzümü dolunaya çevirdiğimde değişti.
Ayrılıklardan saklanırken
Kalbe sığmayan kelimelerim
Köz gibi yandı tenimde.

Zamana bakmak geçti içimden
Şiirlerimi susturup
Delik deşik etmek geldi kelimelerimi
Boz bulanık olsun istedim
Uzak dağların yankıları
Saatler dursun

Güneşe çekilen perde
İsyankâr kelimelerin çıkmaz sokaklardaki naralarıydı
Lades tutuşan aydınlık ve karanlığın
Kutlamasıydı kısaca.
Veya söz meseleseydi ağır ağır yüreğime sızan
Beni Nisanın içinde gerdanımdan vuran

Bir söz ver bana gamzelere aldırmadan
Bugüne dünü karıştırmadan
Ezbere söylediğin bütün şiirlere
Aykırı sevişmeleri katmadan söyle
Söyle ki demet demet umut fışkırsın içimden
Kırılan özüme rağmen.

Nefes almak zordu
Derin bir iç çekiş, sonra ürperme.
Yas akşamları gibiydi sözler
En firari haliyle savrulup
Mızrak gibi saplandılar gülüşlerime
İşte hayatın kendisi dedim

Tomurcuk açarken yüreğimde
Düşlerime kurulan tuzağı
Nasıl bilebilirdim,
Zifiri karanlığın
Zamana ihanetini
Silemezdim ıslak gözlerle