kadın aklının çarşaflarını yıkadı
yine de çıkmıyordu
beynini kavuran kaygı
herkeste vardır dedi
camdan dışarı bakma
seyretme kuşları
tak önüne at gözlüğü
öğrenmeli para kazanmayı
ya harcamak için zaman
orası anlatılmadı
bir ses
bir nefese ihtiyacın varken
kapı arkasında seni bekler gibi
gelir elinden tutar
gelir söyleyemediklerini
sana sıralar
senin adın anneciğim
meyveyi dalından yemek kadar lezzetli
seninleyim
gün ışığımsın
yansıması var denizimde gözlerinin
bir söz silkeledi ruhumu senden uzakta
yapraklar sararmaya başladığında
saçlarıma takıldı ansızın
yağmurlarla ıslandı
tanıyanlar vardır
bilmeyene şaşarım
o benim hayatım
insanlar üzer
hele değer vermişsen birine
sanki rahat edememiş gibi
silkinip atar üstündekini
sen yine yanılırsın
ardından sadece bakarsın .z
haziran geldi
ağaçlar süslenirken bembeyaz çiçekle
aklımdasın
dolaşıyorsun kelimelerle birlikte
şiir oluyor
düşüyorsun gözlerimin önüne
kara bir kutu
içinde tuttuğu
dokunduğun anda
özgür kalır içindeki her şey
kanatlanır
kanatır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!