Zeynep Karacaa Şiirleri - Şair Zeynep Ka ...

başımın içinde durmaksızın konuşan biri vardı
kimseyi sevmeyen
kimseye güvenmeyen
dinledikçe bedenimi işgal eden

içimde hep vedalar biriktirdim
bir alana bir kavuşma bedava sandılar
yanıldılar
sevdiklerim benimle iskeleye kadar geldi

bir şiir geçiyor aklımdan
hiç bir dilde söylenmemiş olmalı
ama tanıdık
tırnak uçları kırık

martı karaya ayak bastı
kedi göz kırptı göğe .z

bazen döner bakarsın
zaman sadece tülünü örtmüştür
üzerine gözlerinin
o kaldırdığında tülü
aylar yıllar

sen gece olunca gündüzü bekle
kış gelince baharı
yaz tatilini
havanın ısınmasını

açık kalan camdan
seyrettim yaprakları
yesilini dalların
rüzgârı

gözün de görmekten usandığı olur mu
olur elbet
görmeye doyamadığı
olmuyor mu hiç

aklım çengelde
hayretle dönüp bakıyorum sana
yaptıklarına
rahatlığına
aklım çengelde
cevap arıyorum

çiz ressam
al eline fırçayı
ötede duran beni çiz
bir kuşun kanadından