Dokunmadan sevmenin adı sendin
Her özlediğimde uzak ta olsanda
Hayaline dokunarak acıtarak canımı
Canım çıkarcasına sarılmanın adı sendin
İçimde sana dair bir umut vardı
Birgün anlarsın sevgili
Kelimeler kifayetsiz kaldığında
Heryerde benden bir iz aradığında
Neyseler içinde pişman olduğunda
Bir umut kırıntısı aradığında
Anlarsın
Yokluğunun 1.günü
Yüreğimin acıdan çatladığı gün
Beni sensiz çaresiz bıraktığın o gün
Seninle birlikte herşeyimi kaybettiğim
Kalbimin yokluğundan öldüğü o gün
Anne olmak bu hayatta başardığım
En tatlı mücadelem
Gecenin sessizliğinde uykusuz gözlerimle
Bir gülüşüne bin ömür ekledim ben
Minik bir adımın yankısı içimde
Çok karışığım son zamanlarda
Aklım ile Yüreğimin arasında
Araftayım
Sen yokken anladım
Aslında nasılmış
Yalnızlığım
Saatler usulca düşerken geceden
Adını fısıldıyor Rüzgar penceremden
Ellerin uzak yollar bitimsiz
Ama bilirim sabırla gelen herşey eşsiz
Her adımda biraz daha sana
uzun bir yolculuk hasreti var içim de
gitmek istiyorum yüreğimin
yüreğine değdiği yere
bellimi olur belki cok severiz
iyi geliriz birbirimize
Ben bir adam sevdim
Sakalına kadar aşık olduğum
Baktığımda yüzünün her kıvrımına
Sevmek için bir sebeb bulduğum
Ben bir adam sevdim
Şey ben yine bildiğin gibi
Yine sensiz sessiz ve çaresiz
Senden sonra ben hep kimsesizim
Tam alıştım derken sensizliğe
Anıların kırıyor yüreğimin kemiklerini
Yenik düşüyorum sensizliğime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!