Zeynel Yalman Şiirleri - Şair Zeynel Yalman

Çırılçıplak bir günbatımı
Havada tütün kokusu...
Baktıgın yer ile gördügün şey aynı degilse
Aklın ya geçmişte
ya da olmasını düşledigin bir hayalde!
Sonra sigara söner

Her şeyin sonunda mı?
Bir sen kalıyorsun sana,
Senden arda artık ne kaldıysa…

…ve fakat bize hiç denk gelmedi;
Ne sorunsuz bir gün,
Ne dalgasız bir deniz,
Ne de bulursuz bir gökyüzü

1-
Bağırıyorsun,
Haykırıyorsun,
Kulakların deliriyor kendi sesinden...
Ama hepsi içinden...
-2-

İçinden ağlayan insanlar
Ne güzel insanlar

Kitap okuyorsunuz,
Şiir yazıyorsunuz,
Oltanız var,
Kahveye düşkünsünüz
Ve hassassınız…
Çünkü yalnızsınız,

Durduğun yerde gözünden yaş gelirse eğer
Bil ki sersefil haldesin,
Bil ki perişansın,
Yapayalnız …
Fonda ağır ağır bir keman tıngırtısı
Derinden seni anlatır

Tek cümlelik vicdan sızlaması yaşamadıysan eğer,
Şimdi ne arıyorsun yaktığın kitabın satır aralarında.
Biraz yorgun
Biraz solgun ve artık sorgulamayan Bilinçsiz bir kabullenişle devam et hayatına.
Yanlışlardır insanı yaşatan ve yaşlandıran.
Şimdi geçmişten bir şey beklemek boşuna

Sonra işte bir şey oluyor,
Hayatındaki her şeyden vazgeçiyorsun.
Bir vazgeçilmez sandığın uğruna…

Rıhtımın en ucunda
Denize en yakın
İnsana en uzak...
Üstelik kapkara bulutlar
ve bir dalga misali vuruyor denize gökyüzünden.
Ne hayatlar yaşanıyor;