Şimdi sen de yoksun
Boş ver
Yağmur aynı yağmur
Toprak aynı toprak
Güneş aynı güneş
Sen olmasan da hala çok güzeller
Zıtlıklarla doludur hayat.
Doğmakla, ölmek gibi.
Köşeyi dönmek, zengin olana da denir.
Kağıt toplayanların sokakta, görünüp kaybolmasına da.
Karın yağmasını izlemek,mutluluk verir insanlara.
Camın diğer tarafında, yaşamıyorlarsa eğer.
Hanı filimdi askımız öyle derdin.
Hep mutlu sonlara alıştırdık, kendimizi,
Sanki başrollerde ikimiz vardık.
Sadece kendimizi,oynuyorduk.
Sen güneştin,bense dünya
Isıtırdın beni hep usulca
7 asker 7 aralık 7 gül
Vatanın, koynuna emanetler.
Alınları ak, kalpleri vatan sevgisi.
7 asker gözlerinde ay yıldız.
7 asker, sahibi 70 milyon.
Elbet bir gün bizde seveceğiz.
Yüreğimiz bizimde atacak,karşı taraf için.
Bizde buluşacağız parklarda
Ellerimiz tutacak bir daha hiç bırakmayacakmışçasına.
Hayaller geçeçek gözümüzün önünden bizimde,pembe hayaller.
Elim boş geldim sana yine İstanbul.
Ne elimde bir çiçek ne bir hediye
Sadece bir pantolon bir ceket
Attım kendimi koyun koyuna girmiş,sokaklarına.
Yürüdüm uzun uzun daracık ve taşlı yollarında.
Bir barış akar gider ,gökyüzün maviye Çalan sahteliğinde.
Tüm umutlar biter,bir yolun keskin virajlarında.
Sevgiliyle ölüme gitmek gibidir bu sonu belli yolculuk.
Bir günün varlığında,bir anda yok olmaktır,hayat.
Anımsatır bir çocuğun gençlik yıllarını hafızalarda.
Sevdirir bir anda en uzaktan yakına doğru,tüm kalpleri.
Hayat soğuk ve uçsuz bucaksız yerlere mi,gider hep anne.
Sonunda durak tabelası olmayan bir yola mı,uğrar.
Hep sevenler mi,ıslanır yağan yağmurda.
Yoksa kırık kalple tek başına,dolaşanlar da mı.
Zamanın bir acısı yüz seksen derece midir,anne.
Kışın denize girmek gibi seni sevmek.
Ellerimde, boşa atttığım kulaçlar
Yüzdüğüm gözyaşlarımın,tuzlu kurumuş hayalleri.
Aklımda sen
Üstümde deniz
Altımda kum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!