Zeki Ergin Şiirleri - Şair Zeki Ergin

_____necdet abinin anısına

yorgun göçmen kuşlar gibi
kalakalmıştın bizim limanda
1940ların 50lerin istanbulunu anlatırdın
sabahları durakta

bir el uzandığını fark etsem
görmese de gözlerim seni
bir çorağın içinde olsam da
içimde bir umut ışığı yanabilir
bu yörede
olmadığını bilsem de

güzelliğin bıçak bıçak döküledursun
yeşil çimenler üzre
akça çiçekler bir çırpıda kurusun
dudaklarının yalımından
mavi gözlerin
bir tas ağu gibi sinsin kanıma

cam kırıkları
yaralar yüreğimi
geçmiş acımasızlığıyla
gece yarıları suskunluğunda olsam da

açık denizler çağırır beni

zamansız yaklaşımlar
duygulanımlar
alır götürür bir yerlere

gün batımlarında
yanar yüreğim denizle

bir çığlık atar
gelirsin dünyaya
kanıksamışsındır
durmaz hayat boyu

aş ocak çığlığı

üstüme gelen gelene
bir de sen gelme can
bir de sen vurma

durma
karşımda öyle yılgın

canım sıkılıyor
son günlerde dünya haline
çok ama çok
gördükçe o resimleri
kan içindeki
bebeleri dedeleri

aklım
geçmişin süzgeci
duygularım mayasıdır
dünden yarına

aklımla duyguların dansıdır hayat

kollarımı açıyor
ve geleceğe sesleniyorum
uzayda köşekapmaca oynayan çocuklar
savaşı tarih kitaplarından öğrenen
yarının mutlu insanları
kanağlayan