Zeki Ergin Şiirleri - Şair Zeki Ergin

ben
kendi halinde
bir emekli olsam da
sevgim
yüreğim dünya kadar

ses verir mi çığlıklarıma dağlar
türküler acıtır oldu yüreğimi
bozkırın yalnızlığında
yürek yangınlarında

umutlarımızı dokuduk

uçun kuşlar
dağlar denizler öte
kıskanmıyorum sizi

siz kanatlarınızla
ben yüreğimle uçarım

unutma
ne dünü
ne de yarını
erteleme
yaşa bu günü

umutla karışık
bir heyecan sarar yüreğimizi
tuvalde renkler canlanırken
alır götürür bilinmezlere

karmaşık bir heyecan

gecenin serinliği
içimi ürpertirken
bir başka sarılırım sana

ne de olsa mevsim güz
ormanda gazellerin hüznü sarar içimi

sabah yıldızlarının ezikliğidir
içimde duyup da
anlatamadığım
sorumsuzluğunu umursamazlığını
sırtlamış bir küfe yükü

buz tutsa da her yan
soğuktan değil
öfkedendir dudaklarımın titremesi


ver elini sevgili

tarçın
komşumun kedisi
hepimizin pisisi

bir kaç yıl önce
sokak kediliğinden terfi etti

toprağın karnını yaran tohum
ellerini uzatırken güneşe
ağaçlar giysilerini yenilerken
kuşlar sevecen uçuşlardayken
sevdalı başım dalgalanır