Zeki Ergin Şiirleri - Şair Zeki Ergin

uçar gider ellerimizden
günbatımlarında kanatlanır
av olur düşlerimiz
ardından
dalar gider akşamin alacasına
gözlerimiz

askıda duradursun umutlar
erişilmezliğiyle
bir gün karanlığı aydınlatacak
sabahlarımız
sevdalarımız var

bu gün 1975 yılının 3.günü
ben gene işsizim

ellerim yumruk yumruk
öfkemi saklıyorum
ara sıra dönüp gölgeme

kuşlar
asırlık çınarın üstünde
güz rüzgarında oynaşırken
pastırma yazı ılıklığı sarar yüreğimi

kısmetlerini ararken

hayatın kıyısında
başım dönmekte
uçurumlarda

oysa
etekleri danseder umutlarım

sırtını vermişsin
Sarıkız'ın dağına
Ege'nin maviliğinde
kaybolur buğulu gözlerin

oturmuşsun

sevmek
hissederek
soluk alırcasına düşünmektir
beklentisiz

yüreğinde

gecenin sessizliğini bölerdi
balıkçıların kürek sesleri
üzaktan bir kamyon ışığı yansırdı
odamızın duvarına
kızılağaçlar arasından

gün olur
acı poyraza karşı yürürüm
gün olur dosta düşmana karşı
kedilerim yoldaşlık eder yol boyu
bir diktiğim ağaçlar
bir de sevdalarım

yazamayışım kağıtlara tutkularımı
rezilce yaşamaların bedbahtlığını
gözlerin göremeyişi
kırmızı gülleri
sarhoşça