kalemim yorgun
yüreğim
şiirim yorgun
anadolu
dünya yorgun
insan yürekler depremde
kalesine çıktım
seyreyledim
günün yaslanışını karşı kıyılara
karşı kıyılara
hüzün çökmüştü
petrolün paranın kiri bulaştı
ellerine
görünmez oldu başka şey gözlerine
yitirdi aklını sermaye
değil vermeye
almaya geldiler
şiirlerimiz birer neşterdir
işleyen yaralara
şiirlerimiz
şiirlerimiz birer aydınlık yoldur
yarınlara
şiir sever
şiir yazarım arada bir
diyemesem de kendime şair
bir şair kadar özgür
bir şair kadar duyarlıyım hayata
sulara vurdu şavkı
sevdam
egenin lacivert sularında yankılandı
neydi ellerimizin yalnızlığı
hüzzamdan hicaza geçerken
bana bir şarkı söyle
içinde
sevgi hasret
velhasıl aşkın erişilmezi olsun
yasak sevdalar anlatsın
ben hala yanındayım sevgili
sağarım bereketli memelerinden hayatın
sesim kısılsa da bilirim duyarsın
ırak olsan da
kala kalsam da bir başıma
denize atlayalım sevgili
Kızkulesi açıklarında
bir şiir dudaklarında
nasılsa tutunuruz bir martı kanadına
neler yapılmazki dostluk sevgi adına
uykusuz gecelerime eş
üşüyen yüreğimi ısıtan
şiirlerle
dağlar aşıp gelirsin
zamansızlığıma
ilginize teşekkürler.onure ettiniz beni..
sizinle tanışmak isterim çünkü şiirlerinizi ve hayat hikayenizi okudum çok hoşuma gittiniz