Zeki Çalar Şiirleri - Şair Zeki Çalar

Düşlerin taze olsun,
Şiirde dize olsun.
Her gece buluşalım,
Olanlar bize olsun.

Kadınım, kar çiçeğim,

Daha dün bir, bugün iki,
Bu dünyada ne gördün ki?
Sevdalının biri derler,
Aldırma, çek oğlum Zeki!

Takın gönül merceğini,

Çok keskin bir kılıç gibi kullanır,
His dilini tutamaz ki bu şair.
Komşuları aç yatarken düşünür,
Lokmasını yutamaz ki bu şair.

Odunu yok, kömürü yok kış günü,

Pire sana yalvarınca,
Büyüklenme ey karınca!
Bir gün pişman olacaksın,
Vicdanın hesap sorunca.

İyi değil gurur, kibir,

Burası Gemlik
Hem denizi görürsün
Hem de zeytini.

Karşıda deniz,
Bayırda zeytin varsa;

Beni de yedi bitirdi,
Bu fabrika, bu fabrika.
Yirmi yılımı götürdü,
Bu fabrika, bu fabrika.

Ne öldürdü, ne güldürdü,

Yanılıp yakılıp çıkma gurbete,
Bir dilim ekmeği yeter sılanın.
Sen de benim gibi hasret çekersin,
Hayali gözünde tüter sılanın.

Sılayı andıkça gözler ıslanır,

Güle oynaya gitmiştik,
Bayramım o gündü tertip.
Acı haber tez duyuldu,
Cenazemiz döndü tertip.

Sağ yanımda anam ağlar,

Bir randevu ver de uçup geleyim,
Doktor bana bir akıl ver, n'eyleyim?
Sevdiğimin derdi neymiş bileyim,
Doktor bana bir akıl ver, n'eyleyim?

Yârim oldu hasta, ben kaldım yasta,

Alkışlardan sarhoş oldun,
Aymadın mı Mehmet Ali?
Kuralları saçma buldun,
Uymadın mı Mehmet Ali?

Telefon ettim, düşmedi,