Özenerek yaratmışsın evreni,
Bir ustasın, marifetin var senin.
Besmeleyle döndürürsün devranı,
Akla sığmaz çok hikmetin var senin.
Esirgeyip bağışlarsın kulunu,
Eğri konuşma
Dokuz köyden kovsalar
Doğrudan şaşma.
Güzel konuş ki;
Ağzından bal damlasın
Bir gün çıkar son nefesin,
Hiç duyulmaz olur sesin.
Bu dünyaya doyamazsın,
Kursakta kalır hevesin.
Ne içtin, ne yiyebildin,
Ne şansı var, ne yetkisi,
Haksızlığa hep tepkisi.
Olaylara hazin bakar,
Şaşar işçi emeklisi.
Ne bal bilir, ne de kaşar,
Kader yolu düz olur mu?
Yaz gününde güz olur mu?
Çektirirler azar azar,
Yüz bir derdim yüz olur mu?
Hiç şansım yok elden yana,
But getirsem, but yemez,
Dut getirsem, dut yemez.
Bir yâr sevdim inatçı,
Hiç kimseye benzemez.
İkide bir küser de,
Kelime ararken, hece sayarken,
Sonunda oldum bir şiir delisi.
Ne kadar düşünsem sensiz olmuyor,
Naz etme, gel artık ilham perisi.
Hayal âleminde gezemiyorum,
Özünü bil de söyle
Sözünü bil de söyle
Bir kusurum var ise,
Uygun bir dilde söyle.
Sözü sabrınla söyle
Dinle hocam, maruzatım var sana,
Bir cahilim, biraz öğüt ver bana.
Yediğimiz, içtiğimiz tarhana,
Söyle hocam, kaderimiz bu mudur?
Alın teri, emek para etmiyor,
Yıllar sonra köye geldim,
Dere kenarına indim.
Bugün benim mutlu günüm,
Sevda'yı gördüm sevindim.
Öğle vakti sırasında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!