Zeki Çalar Şiirleri - Şair Zeki Çalar

Çit üstünden atladım,
Daldan erik topladım.
Yâri gördüm sevindim,
Yaş gününü kutladım.

Bahçeye kilim serdi,

Savak olur değirmenin başları.
Su akar da çark döndürür taşları.
Elâ gözlü bir dilbere vuruldum,
Yüreğimde iz bıraktı kaşları.

Hayran kaldım sohbetine, sözüne,

İp çürüdü, ağ değişti,
Seçim yaptık, çağ değişti.
Maksat üzüm yemek değil,
Bağcı dövdük, bağ değişti.

Hormonlu gıda dokundu,

Sen, ben, Haydar, üç kişiydik,
Her birimiz candık Hasan!
Hep tufaya getirdiler,
Tatlı söze kandık Hasan!

Pencereye yel vururken,

Şaşırmayın benim ağladığıma,
Bakıp gülüşmeyin, moralim bozuk.
'Hayrola, ne oldu? ' diye sormayın,
Bana ilişmeyin, moralim bozuk.

Ne hayalim gerçek ne rüyalarım,

Hep ağlattın be felek!
Ne zaman güleceğim?
Bıktım hasret çekmekten,
Kahrımdan öleceğim.

Bekle beni sevdiğim,

Beyaz saçlarımı sormayın bana,
Deşmeyin derdimi, deşmeyin dostlar.
Sözü fiske gibi vurmayın bana,
Deşmeyin derdimi, deşmeyin dostlar.

Bana bir dokunan bin ah işitir,

Ben âşık olmazdım, şair olmazdım,
Yanmasaydı gönlüm kül olmasaydı.
Sevda bahçesine hiç uğramazdım,
Çiçekler içinde gül olmasaydı.

Sevgi mi olurdu, aşk mı olurdu?

Güzel yüzünü göreyim,
Gözlerim fersiz kalmasın.
Seni her an düşüneyim,
Aklım fikirsiz kalmasın.

Ateş ol gönül evimde,

Kadınlar günü diye demeç vereceksiniz,
Pasta, börek, çay yapıp, yiyip içeceksiniz.
Bugün sizin gününüz, hükmedin erkeklere,
Nazınızın dozunu iyi seçeceksiniz.

El üstünde tutulup, çiçek göreceksiniz,