Zekeriye Tek Şiirleri - Şair Zekeriye Tek

Ey aşk sen diye diye tükendim.
Hep maziyi anıp kapında dilendim.
Sanma kim amade dizlerine efendim.
Ben bir tek Allah'a inanıp güvendim.

Ey aşk gözyaşımı ateşle ördüm.

Ey aşk aşıklık fermanın.
Yalnızlık yakının,
Suskun mühürlü bakışların.
Kader kıvranışların.
Ey aşk ayrılık düşmanın.

İsteme benden ey aşk ne ekmek ne su.
Ekmek Hak’tan su Hak’tan benimki avuntu.
Geçici belki bir zaman bir dem belki bir an bu.
Ahir sensin ey aşk gerisi koca bir kuruntu.

29 eylül 2016 Gebze

Beni kimler anlar?
Yıllar yılı hiç bitmez ki özlemim.
Ellerim ellerini arar.
Öyle hasretim ki sana bilemezsin...

Resimlerini kaybettim,

Kimseye kalmaz bu dünya.
Sana mı kalacak bana mı.
Kimseye kalmaz bu dünya.
Ona mı kalacak buna mı.

Başkaları gibi bir de beni dinlesen.

O mavi gözlerini nakış nakış ördüğüm.
Hep yolunu bekleyip düşünü gördüğüm.
Bakışıyla yandığım gülüşüyle uyandığım.

Senin sarı saçlarında kıvırcık düğüm düğüm.
Senin bir ateşinle bak kalbim oldu kördüğüm.

Koyu lacivert gecelerim,
Bir sonbahar sabahı gibi yağmurlu.
Sari kahverengi kederli,
Sabırsız bir papatya gibi buğulu.
Koyu lacivert gecelerim,
Bir sonbahar sabahı gibi umursuz.

Bir kez kulak ver içindeki sese.
Kapıl gönül ver hele bir hevese.
Bak nasıl da değişiyor dünyan.
Bir kez selam ver hele herkese.

Şair Zekeriye Tek

Allah'a güzel kuldun.
Şimdi daha da güzel kul oldun.
Allah'ı buldun.
Şimdi daha da kayboldun.

Şair: Zekeriye Tek Gebze

Mühürlü kalbi dağların,
Yer gök bulutlar, deniz kara yellerin.
Bir kış yangını,
Umut karanlıkların…
Beyaz bembeyaz ellerin…
Kömür gözlerin…