Sen dolarsın içime çoğu zaman
Kimsesiz bir çocuk sevinciyle
Gördüğü yabancıyı anası sanan
Sevdi sanıp son dalına kadar yanan
Bir gülüşüne dünyaları sağdıran
Bir bulut uzanmış ağaç dalına
İşi yok ne bu gün ne de yarınla
Varsın açmasın büyüsün kiraz
Gidenler sürgün kalanlar uraz
Bir yok oluş türküsünü besteliyor
Sığar mı bir yaşam bir ağıda
Ne söylense eksik kalır dillerde
İncirler kuşların gagasında
Alacalı bir gecede beden toprağa karıştı
Ruhlar gerçek hayata...
Ölüm hiç bu kadar anlamlı olmamıştı
Susmuyor içimde derin çığlıklar
Hatıran pek acı kalbim sızılar
Ayrılık ölümden beter fısıldar
Adın mahnı kimi yüreğim yakar
Akrep ve yelkovan çetin bir harpte
Bir yıldız doğdu içimde bu gün
Dudaklarımda bir şarkı
Çok uzaktayım bu aleme
Kırgın bir çift göz nerede görse
Tanır birbirini derinden hüzünle
Bu gece yine senin gökyüzündeyim
Yağ yağmur ört üzerine rahmet yorganını
Bir zeytin dalı yaprak dökmüş sevincini
Fırtına getirmiş çorak toprakların nemini
Asalet ve zerafetle ıslatma vakti kirpikleri
Hasret ağır bir külçe yük gibi bağrımda
Dünya dönüyor ben dönüyorum da
Usul usul yollarda yürürken
Gözlerin gözlerime değdi aniden
Bir yabancı 'merhaba'
Dökülüverdi apansız dilinden
Hiç bir dil yabancı olmamıştı
Duyduğum güne kadar bu kelimeden
Yağmurlar yağardı sen varken
Ben her gün uykuya yatmadan
Hayallerimin damlaları arasında seni izlerdim.
Herkes gibi ben de bitmeyeceğini sandığım
Bir hayalin arkasına saklandım,sakladım
Bizi, ikimizi...
Kabuklu bir yara ile geziyorum
Koparıp atamadığım
Sevip sahip çıkamadığım
Ara sıra tatlı tatlı kaşınan
Kaşıdıkça yeniden kanayan
Kanadıkca yeniden kabuklanan
Ey bağrında sılasını taşıdığım Karakoçan’ım!
Acısıyla,tatlısıyla,her şeyiyle baş tacım,
Taşına toprağına her zerrene canımı bağışlarım
Senden ayrı olmaktansa yok olsun bütün varlığım
Acı, mutlu gözyaşlarımızla birikmiş Kalecik Barajı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!