Gecenin koynunda bir salıncak
Yükselip yıldızlardan öpücük almak
Her dönüşte birazcık yıldız olup
Her varışta birazcık insan olmak.
Ufkumuzu aldınız yıldızlarımızı çaldınız
Uzak bir yerde oturuyor şimdi sessizlik
Sahte dünyanın artık parçaları
Saçılmış yeryüzüne ..
Uzun iplerin ucunda bir salıncak
Xx den Xy ye...
Öldüre öldüre bitiremediniz
Bitse miydik sizce ?
Aşk verirken hasis
İş verirken hasis
Kendimi sensizliğe alıştıramam
Ilıştıramam soğukluğunu özlemin,
Ellerim kör, arar durur karanlığında,
Engin denizlerin,
Rüzgar mavisini arar ..
Bu iki can
Beni uzak bulmuş
Kendi canından.
Mesafeler belki zamandan,
Belki mekandan.
Karşılık beklenmez ki,
Bazı evlerin gözleri vardır
Ve kocamış burunları
Dökülmüş taşlar arasında
Uzanır hatıraları
Ne sevdalar kalmış
Ne çocuk kahkahaları
Yıllardır gelmeyen bir dost
Bugün ben de misafir
En sevdiği yemekleri yaptım
En güzel tabakları çıkarttım
En pembe beyaz çiçekleri saçtım
Dantel örtülerle süslü sofraya.
Meğer ne kadar ağırmış
Çıkarlar hırslar öfkeler
Kin nefret
Ne kadar ağır
Çökünce üstüne ülkenin
Ihlamurlar susmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!