Zafer Yıldırım Şiirleri - Şair Zafer Yı ...

bu sabah ilk defa ürperdim
aynaya baktığımda.
aynadaki ben,
yaşlanıyordum işte...
bana benzeyen kimdi bu?
diye sordum kendime.

Aynı denize bakıyoruz ikimizde
Denizin üzerindeki gökyüzüne
Gökyüzünün içindeki geceye
Gecenin arkasında ki yıldızımıza

Yıldızlarımız farklı olsa da...

Şiiri mi?
Seviyor belli
Geçen bir kitap istedim
Tuttu şiir kitabı getirdi

Denizi mi?

Gecenin ikinci yarısında
Yelkovan sürüklüyor akrebi peşi sıra
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı anda
Sen bana bir satır yaz
Ben sana mısralar dizeyim...

Deniz
Kirpiklerin gibi bu gece
Tel tel
Kıpır kıpır
Siyah siyah

Hayat bu işte
Ne dur deniyor ne de etme
Ağlamışsın, sızlamış-sın
Offf... Offf... Dinlemiyor
Almış başını gidiyor
Sarılıyorsun hayata her şeyinle

Ne kadar ödünç gün aldığımı
Bilmiyorum tanrıdan
Ödüyor ömrümden geçen her gün
Eksiliyor bir bir borcumdan

Gelenler aynıydı

Bu gece sen varsın alabildiğince
gökyüzünde
Yakamozun şavkıyor penceremden
içeriye
Uzansam dokunabilecekmişim gibi
sana

Üzerinde yağmur bulutu dolaşan
Çizgi film karakteri gibiyim
Nereye gitsem peşimdesin
Ne yana dönsem karşımdasın
Söküp atamıyorum seni
Başımdasın