Zafer Özcan Şiirleri - Şair Zafer Özcan

Zafer Özcan

Duvarda bir karalamayım.
Kurumasını beklerken mürekkebimin
göz kırpıyorum karşıdaki ekip otosuna
hayran olmamak elde mi yanar döner ışıklara

Devamını Oku
Zafer Özcan

Biz mi?
Ne mi yapıyoruz?
Ee, Tartışıyoruz...
Oblomovun kazandığı ikramiyeyi
(Sayısal Loto)
almak-almamak ikilemini:

Devamını Oku
Zafer Özcan

ben ruya görmesini bilmem
(Aşkımın rüya olmasından korktuğum için yazdım. Yazdığımın aşk olmadığını, aşka sesleniş olduğunuz bilerek yazdım.)

hakikati söylüyorum
hicbir vakit sonsuz hulyalara dalmadim herhangibir yesillikte

Devamını Oku
Zafer Özcan

büyünün
ve ihanetin
tüm güzelliklere eş sayıldığı
geçmiş dönem uygarlıklarından
seslensem diyoruım kendime:
-'yalnış çağa ayak basıyorsun...

Devamını Oku
Zafer Özcan

karşılıklı oturup
aksayan ayağına kızmadan masanın
yaş geçtikçe ağırlaşan küfürlerle
hayatın eski tadını yudumluyoruz
cebimizdeki parayla son derece orantılı

Devamını Oku
Zafer Özcan

sensiz de olmuyor ki
durmaksızın ayartıyor
baştan çıkarıyorsun
ne bu fitne allah aşkına
yoksa bir felaketin ulağı mısın
sesin öyle davetkâr

Devamını Oku
Zafer Özcan

en büyük acılardan biri

kapatmasıdır insanın kendisini hayata


yavaş yavaş yanarsın

Devamını Oku
Zafer Özcan

sabah olamadı degil mi?
sabah oldu mu anne baba evden ayrılıyor
üzülüyorum

güneş hiç batmasın

Devamını Oku
Zafer Özcan

Söz, senin doğanda
beni bozan şey nedir ki
her karşılaşmamız
bir tedirginlikle son buluyor

' insanlık beni henüz tanıyamadı '

Devamını Oku
Zafer Özcan

Sus...
Aralık, Ocak, Şubat, Mart
böyle geçti: sus-la
dört ayrı ay
iki farklı mevsim
katlanılmış bir susla silindi ömrümden

Devamını Oku