Zafer Nuhoğlu Şiirleri - Şair Zafer Nuhoğlu

Zafer Nuhoğlu

temaşa-i sin

üstad'ın mezarını koklayan o pis böcek,
yakında, çok yakında gör bana da gelecek.
hangi sonsuzluklarda yolculuklar ettin de,
böyle bir harabiyet yaşamışsın diyecek...

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

türkeş,
devranda binbir tür keş!
kanım dondu baharda,
mezarından kalk, türkeş!

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

türkeş,
devranda binbir tür keş!
kanım dondu baharda,
mezarından kalk, türkeş!

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

unuttun !

ben seni severken sen çocuk idin,
utangaç gözlerin yerde gezerdi.
dudağına nazlanırdı kalemin,
döner defterine beni çizerdi

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

rüzgarın saydığı kum teneleri,
bereler yüzümü sen yoksun sevdam
sadakta durmayan yayda durmayan
gönülden gönüle bin oksun sevdam.

ben seni koymuşum başım üstüne,

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

serander

gönlüm gibi yaşlı, çıkmaz yarına,
güneşlere hasret kalmış serander.
çatısını almış papuçlarına,
dizlerine kadar salmış serander

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

rüzgarın saydığı kum teneleri,
bereler yüzümü sen yoksun sevdam
sadakta durmayan yayda durmayan
gönülden gönüle bin oksun sevdam.

ben seni koymuşum başım üstüne,

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

sen beni bırakma elin eline
üzülürüm kahrolurum ölürüm
dola beni diken diken diline
inme gelse yollarında yürürüm

yeterki bir sabah kapıya çıkıp

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

ilk bahar, ilk aşka benzermiş zaar,
onda vuslat yoktur, sonu son bahar.
erikler gelinlik giydiği zaman,
benim son düğünüm gurub’ta doğar...

Devamını Oku
Zafer Nuhoğlu

Zeki Çeliköz'e son veda...

bir çınar vardı bende,
dallarını su yudu.
ne çileler bedende,
uyudu da uyudu...

Devamını Oku