Sıkıntıdan patlıyorum diyorsun
Hiç bir şey bilmiyorsan sev
Sevmeyide mi bilmiyorsun.
Sev sevil ki, sevgiler üzülmesin
Unuttu bizi insanlar diye
Bir kağıt ver bir de kalem
Dize dize yazam seni
Bir kazma ver bir de kürek
Derin derin kazam seni.
Bir sevda ol yüreğimde
Seni Düşündüm de
Büyüdükçe büyüdün gözlerimde
Erişilmezlikler misali.
Seni düşündüm de
Nefretim büyüdü kendime
Ben öyle bir şairim ki
Şiirlerde doğarım kimi zaman ağlayarak
Şiir'in mısralarında gülerim kahkahalar atarak
Gülücüklerimi yollarım üzgünlere
Köpük köpük, nefes nefes
Bazı şiirler avutur beni
Özlemini çekiyorum ben o yerin
Ağaçlarla çiçeklerle süslenmiş her yerin
Gölgesinde oturduğum serin serin
Ormanım benim.
Daha o gün hayalimdeydin
Yıllar öncesini yaşıyorum hafızamda
Düşünce denizinin derinliklerine dalıyor
Bir şeyler arıyorum
Buluyorumda
Bazen bir damla gözyaşı
Bazen acı hatıraları
Değmezmişsin bunca sevgiye
Düşünülmeye, aşkına şiirler yazılmaya
Geceler boyu ağlanmaya.
Heder olan yıllarıma acıyorum
Seni ilk gördüğüm an'a
Lanetler yağdırıyorum
İçimden bir ses benden bıkmışçasına
Diyor ki; sen ne biçim insansın be! ...
O senden hoşlanıyor
Oysa sen ne yapıyorsun? Hiiç...
Miskin miskin bakıyorsun.
Susmak hiçbirşeyi halletmez anlamıyor musun?
Topraktan fışkıran su
Alın terimizdir
İnşa edilmiş tüm yapılar
Bizim eserimizdir.
Bu güzellikler diyarı
Ne acı ne de ayrılık
Yaktı beni hasret
Olmaz olsun böyle sevda
Artık sevmem ben bundan sonra.
Gönül verdim birisine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!