Yusuf Ziya Leblebici Şiirleri - Şair Yus ...

Sorduğunda yanıt gelince emmimden, ebemden
Anla ki “he” derse gönüllü, “evet” derse zorunlu
Şivesiyle bırakmalı insanı
Odur onların mutluluğunun yolu

Senin koyunun O’nun davarıdır

Demek bir intikamdı sizinkisi
Kaç figüran oldu sayamadığım
Size yakıştıramadığım
Sizin yönettiğiniz bir oyundu bizimkisi

Siz, kaybettiğiniz başrolünüzdeki oyuncunun

Tutacaksın ellerinden
gözlerini hapsedip gözlerine
bekleyeceksin
ve değmeden teni
tenine

Sende bir şeyler götürdün benden
İçimde bir değerken
ne farkın kaldı ki diğerlerinden
Üzülme, seviyorum deyip de sevemediğin
Yok kaybedecek bir yüreğin
Sen de unutursun, sen de nice avunursun

Yolcuyuz dost,
kalabalık bir kafile
Kalbin durduğu yere gidiyoruz
Bedenden kopmak için

Tutun ellerimden tutun hele

Düşmanlar buraya pusu kurdular
Tüfekler çekildi kurşun koydular
Kapıları çalıp seni sordular
Gelme buralara seni vururlar

Dağda kanat çırpan bir kuşmuş gibi

Ben böyle çekerken, gözümden akan yaşlarsın
Sen nasıl yaşarsın, güler misin ağlar mısın
Yazım kış olmuşken, söyle hangi aylardasın
Sen nasıl yaşarsın, güz müsün bahar mısın

Acı bir melodi, şarkı mısın gönüllerde

Bu sene de gelip geçti
Dört mevsimde her yerdesin
Sevdan beni delip geçti
ben ağlarken sen nerdesin

Önemli olan düşünmek değil
düşünceyi eyleme dökmek.
Zalim duvarlara sinmek değil
o duvarları kökten yıkmaktır.
Her beyinde bir düşünce
her düşüncede bir beyin varken,

Ardımdayken sensiz gecem
Gün ağarır yine yoksun
Bu yokluğun bir cehennem
Sensizliğe lanet olsun

Sıcakta kar yağar bana