Yusuf Ter Şiirleri - Şair Yusuf Ter

Can içinde
Açan bir gül
Toprak silkinse
Dağlar yerinden oynasa
Gün batımı
Kanları dökülür avuçlarımıza

Gazeller dallardan süzülerek
öyle hafif daldan kopuyor ki
topraklar üzerine düşerek
rüzgâr, yaprakları tane tane uçuruyor
hava berraklığını yelin inceliğine bırakmış
derelerden akarak

Bu ay kış
Buz tutacak çörtenler
Köşe başı pencere ağızları
Tahtadan ev serceler
Isınmak için doluşmuşlar
Soba bacasının etrafına

Şu derdime dert düşürdü
Gönlümde közün pişerdi
Yollarına güller sererdim
Güzeliğin dert düşürdü

Aysel kapılmış sellere

Asmalarda yeşil yaprak
Bekilli nin Bağlarında
Yaşlı genci üzüm toplar
Bekilli nin Bağlarında

Bereketli toprakları

Emperyalizm yemiş yutmuş
Bildiğimiz sol tükenmiş
Dün nerdeydi bugün bitmiş
Bildiğimiz sol tükenmiş

Yozlaşmış sol sağa dönmüş

Başı dik eğilmez devdi
Halk ozanı İhsani’ydi
Direndi Emperyalizm’e

Nasıl da kıydın ikimizin şarkısına
Hiçmi acımadın büyük aşkımıza
Ben bile utandım senin yaptıklarına
Aşkım der sarıldım boynuna

Sokaklar mekanın olsun

Baak duygunun pınarları akıyor
Bir tas su ver dert içimi yakıyor
Gül dalında garip bülbül şakıyor
Gece gündüz hayalimde sen varsın

Gözlerimiz kilitlendi Şafağa
Canlar uyanmıyor durduk sabaha
Yandı göz önünde nice bedenler
Ateşe verildi canlar Sivas’ta

Şu üzgün yüreğim içten yanıyor