Yusuf Narin Şiirleri - Şair Yusuf Narin

Artık gökyüzünü avuçlarıma sığdırabiliyorum.
Uçan kuşları ilk defa bu kadar net görebiliyorum.
Bulutların beyazlığının ilk defa bu kadar farkına vardım.
Hapiste dört duvar etrafında,
Şu küçük bir oda büyüklüğündeki avluda,
Güneş ışığının bedenimdeki sıcaklığını hissettim.

Şimdi 20'li yaşlarımda,
Dokunamadığım, tadamadığım kaydolan hayallerimi arıyorum.
Kibrit kutusu büyüklüğündeki bir oda da
Yalnızlığımla cebelleşirken,
Yolun yarısına sürüklenmiş gibiyim.

Keşke sevmeseydim.
Keşke görmeseydim.
Keşke düşünmeseydim dediğim
Ama hepsininde aynı kapıya çıktığı,
Küfürlerle iç içeyim.

Aşık olacaksın.
Biraz çaya olacaksın.
Karıştırırken çıkan sesin güzelliğini hissedeceksin.
Biraz güle olacaksın.
Kokusuna, rengine ve onsuz asla olamayan dikenine.
Biraz da gülene aşık olacaksın.

Bugün yine aynı gün.
Hiç farkına varmadan öldük.
Her ölüme inat biraz yaşadık.
Arada aşık olup arada terk ettik ve edildik.
Gecenin uzunluğunu bilip biraz seviştik.
Uzun yıllar aynı yastığa başımızı bile koyduk.

Ben babamı iki defa gömdüm.
Biri düşüncelerime,
Diğeri 2 metre uzunluğunda, 1 metre genişliğindeki toprağa..
Canım çok acıdı.
Gözyaşlarım dinmedi bedenimde..
Kalbimden de dindiremedim.

Bir başka satırların olduğu hayatlarda yaşamak isterdim.
Öyle uzun uzun kalmak yok.
Acılarını tatmak, gülüşlerini hissetmek,
Bazen de uzun uzun dalıp bir yerlerde kaybolmak isterdim.

Kaybettiğim gerçekleri başka bedenlerde aramak,

Öyle birini sevdim ki
Başkalarının binlerce gülüşlerine, sevgilerine denkti. Şimdi bekliyorum.
Bir gözüm yaş,
Bir elim boş.
Ve omuzlarım hafif.

Ordamısın bilmiyorum.
Belki şuan uyuyorsundur.
Ya da bir türlü gelemeyen uykunu arıyorsundur.
İşte bende şuan yokluğundan kurtulmak için uykumu arıyorum.
Neden böyle!
Neden diye atan kalbimin sesi kulaklarımda çınlıyor.

Bir inancın gölgesinde yaşıyorum.
Ya yenilip karanlığa hapsolacam.
Ya da o inancın yüceliğine erişecem.
Demir döver gibi dövüyor.
Kızgın ateşte şekil alıyorum.
Aşk bu; uğruna savaşabilmek lazım.