Yusuf Narin Şiirleri - Şair Yusuf Narin

Ölüm kokan düşüncelere ancak toprak verilir.
Ya düşünceni gömeceksin toprağa ya da bedenleri.
Zaten hiç gördün mü?
Bir savaşta düşmanına gül atan bir insanı.
Ya da hiç duydun mu savaşta düşmanına zeytin dalı uzatanı.

Ölümü çok ilerde aramaya gerek yok.
Çatıdan düşen bir tuğla parçası ile ölebilirsin.
Trafik ışıklarında karşıdan karşıya geçerken,
Bir sarhoş sürücünün arabayla çarpıp,
Bedenini yerlerde metrelerce sürüklediği o anlarda bile ölürsün.
Yani ölümü çok uzaklarda aramaya gerek yok.

O gün her zamanki gibi kitapçıdan kitabını aldı. Daha sonra günlük yapılacak işleri bitirdikten sonra küçük iskemlelerin olduğu duvarlarında hayatın tadını tuzunu anlatan resimlerin, renkli ve karakalemle yazılmış şiirlerin süslü olduğu kafeye girdi. Bugün yine yeni bir düşünürün ilk satırlarına başladı açık çayından bir yudum aldıktan sonra. Fiodor Mihayloviç Dostoyevski 'den Budala kitabını okumaya başladı. Zaman ilerledikçe sayfalar azalıyor, çaylar yenisiyle yer değişiyor, küllükteki sigara külleri ve üzerine sinmiş sigara kokusu her zamanki gibi artıyordu. Bedeni bu kadar çay ve çayın yanında gelen yiyecekeleri kaldıramadığı için lavaboya sık sık uğramak zorunda kalıyordu. Ve yine o duygu belirdi. Hemen kitabın arasına ayracı yerleştirdikten sonra lavaboya koşar adımlarla ilerledi. Bir güzel bedenini rahatlattıktan sonra yerine doğru ilerlemeye koyuldu ki az önce oturduğu iskemle ve kitabını koyduğu ufak masanın başında bir kadın oturuyordu. O da elinde bir kitap ve galiba uzaktan anladığı kadarıyla kitabı okumaya başlamıştı. Az önce oturduğu iskembeye doğru ilerleyip oturdu. İskemlede oturan kadın birden kitaptan kafasını kaldırarak;
- Merhaba iyi günler' dedi.
Kerem ise şaşkınlığını yüzünde hissettiği hafif bir ifade ile
' - Merhaba ' diye karşılık verdi. Karşısında oturan kadını tanımıyordu yahut bir zamanlar tanıdığı ama hatırlayamadığı biriydi. Tam kusura bakmayın tanımayadım? kimsiniz? diyecekti ki kadın hemen konuşmaya devam etti.
- Benim adım Nazlı. Kitabı fark edip oturdum. Budala kitabını dün bitirdim ve bu kitabı okuyan şanslı kişiyi görmek istedim.
Bu arada o konuşurken kulakları iyice açmış onu dinliyor ve bir yandanda şaşkınlığını üzerinden atmaya çalışıyordu. Karşısındaki kadını süzerken elindeki kitap dikkatini çektmişti. Oğuz Atay 'dan Tutunamayanların kırmızı kaplı kitabına uzun uzun baktı ve bu sırada şaşkınlığı biraz daha arttı. Kerem 'in yüz ifadesinin verdiği karşısında oturan Nazlı 'ya olumsuz bir ifade gibi gelmişti. Kerem yüzüne doğru bakmaya doğru kafasını kaldıracağı sırada.

Bir şafak vakti.
Denizdeki karanlığın gidişi,
Bulutlarda, dağlarda ve evlerin çatılarında yavaş yavaş beliren güneş ışıkları.
Ve onca güzel şeyin yanında sensizliğe bir anlam yüklemem.
Korkuyorum.
Uzak kalırım sana,

Adının geçtiği yerlerde seni arıyorum.
Gitme deyişlerim geliyor sonra aklıma.
Çekip gittiğin günlerde bir karanlığa kapanışım geliyor aklıma,
Beni en son bıraktığın halimle.

Gidişin dediğim mesafeler hep öldürdü bizi.

Bugün yine senin olmadığın otobüse bindim.
Kafam yine senin omuzlarının değilde, camın azizliğine uğradı.
Ve bugün yine sensizim.

Son kez görecekmişsin gibi sev beni kadın.
Okyanusta batmış geminin kopan iki tahta parçasına sarılırcasına sev beni kadın.
Şairin kaleme döktüğü aşkı gibi,
Sarhoşun şarabına tutkusu gibi sev beni kadın.

Mülteci kampında sınırının diğer tarafına bakan umutlu gözler gibi,

Eğer ki geceleri boşluğa düştüğünü hissediyor,
Ve kaybolma endişesi de sarıyorsa ruhunu,
İşte o zaman senden kaçan birinin varlığına teslim olmuşsundur.
Anlatamadığın bir yutkunma boğazında takılı kalmıştır.
Anlatamadığın duygular seni senden alıp,
Bilinmez hayallere kilitlemeye çalışır.

Ayın parlak olduğu bir gecede uyuyabilsek.
Soğuk bir kış günü bile olsa fark etmez.
Nefeslerimizin birbirimize karışarak bizi ısıtması yeter ve artardı.
Güneş ışıklarının uzanamadığı bedenin her yerine ulaşmak istiyorum.
Güneşin en parlak olduğu bir günde.
Tenin her yerinde sevgimi ekmek istiyorum.

Ben şiir bilmem sevgili.
Ama seni iyi bilirim.
Birde seni gördüğümde atan kalbimi.

Ben şiir bilmem sevgili.
Okumayı da bilmem.