şimdi biri kaldırsın beni
tutsun elimi
bir güzel pazar vakti
kuytuda bir kedinin
ağrıyan karnından öpmeliyim
çiçeklerden geçmeliyim
korkma dedi yüreğim korkma
seni vuramazlar
hiç bir silah yoktur ki seni vursun
ve hiç bir infilak yoktur ki seni yok etsin
ancak sen kendi kendini vurabilir
ancak sen kendini alt edebilirsin
yansın ateş
hayata inat
....
hayat tutuşurken
yitip gidenlerin ardından
geriye ne kalır! aldırma
kuşların kanatlarından öpmüşsün
bu yüzden dudağında beliren ince bir gülümseme
gün üzeri ışık dokunur gibi
umuda dair bir söz söylenecek gibi
dudağında tüyü
yalnız ben görebilirim
ne sevgili kaldı
bir ömür yaşanacak
ne düşler kaldı
uğrunda ölünecek
oysa ne çok severdik
bağışla kalbim
öte derin bir aşk bu
öte rengi vuruyor özlemin
yalnızlık kıyısı
bağışla kalbim
öte nazlı bir öykü bu
kaldırımlarda kayıp adımlar
mektuplarda harfsiz kuşlar
pencerelerde yaşanmamış günler
dokunurken sokaklara yankısı
bir sarmaşık büyütüyorum içimde
tutup kalbime bastırıyorum
çok özledik ey sevgili
isanın çarmıhta gerilmesi gibi
hallacın sokaklarda delirmesi gibi
iskenderin yaralı atı gibi
soluk aldık, seni solduk
sana solduk ey sevgili
Yağmur da yağmadı
Deniz kapalı
Sokaklar suskun
Hani nerde portakal çiçekleri
Karlı dağlar
Seni hatırlatan hiç bi şey yok
kötüyüm işte berbatım
ama yanımda sen varsın
bana güzel günlerden bahset az
birazdan ay doğacak, yeni sarı
gülümse
gecenin koynunda




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!