şimdi biri kaldırsın beni
tutsun elimi
bir güzel pazar vakti
kuytuda bir kedinin
ağrıyan karnından öpmeliyim
çiçeklerden geçmeliyim
O ilkyaz günleri
Kızıl zamanları
Dalında neşenin
Her şeyin güzel olduğu vakitler
Sonra fırtına günleri
Ve sol yanında kan kırmızı iz
Yapmayın, kıymayın sevdiklerinize
Atmayın çöplere
Yüzyıllar geçse de doğada kaybolmuyorlar
Suya havaya karışıyorlar
Bir ah olup içinizde geziniyorlar
Yapmayın, kıymayın sevdiklerinize
3 güvercin vurdun gökyüzünden
nehirden elmayı attın karşı kıyıya
uyandı demircizade mezarından
hadi dinlen!
3 beyaz nefes çekti aralıkta cin
sokaklar soluk derin
beklemekten dut ağacı olmuş
çiçek açmamış
öyle dedi erenler
...
dedim ki
dutun kendisi çiçek değil miydi?
aramıza aşk bile giremeyecek sevgili
çünkü küstahtır bir geminin boynu
maviye çalamaz
ve susuzdur kuşlar denizin ortasında
....
uzaklarda
kış yanığı bir günde
çalarken bütün kapılar
baharla ve ben ahu zar gölgelerde
günlerin içinde
haber bültenlerinde 7 kurşun
bütün kuşları öldürmüşler
kırmızı kibritin alevi
rüzgarlar boğuntusunda
savruldu sokaklara
...
deniz kıyılarında
sigara yakacaktık
sana koronadan sesleniyorum
hayatın kederinden, insanın yetmezliğinden
...
sana kolonyadan
bir de üşüyen ellerinden
....
korkma dedi yüreğim korkma
seni vuramazlar
hiç bir silah yoktur ki seni vursun
ve hiç bir infilak yoktur ki seni yok etsin
ancak sen kendi kendini vurabilir
ancak sen kendini alt edebilirsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!