dokunuyorum saçlarına
uzaklarda bir mil ötede
yıldızlar takıyorum
duymuyor
çocuk olmuşuz yeniden
sarnıçın orda
yüzyılların içinden gelen
derin bakışına rastladım
ve seni çok sevdim
biraz zaman gerekiyordu sevmem için
mantıklı olan buydu
kalbime yenildim affet
belirteçli sokaklardan geçtim
zamirli evlerden
zarflı dükkanlardan
bir deniz kıyısında
aşkı sustum aşkı dinledim
Ah çocuk
Bir bildiği vardır düşlerin
Bir bildiği vardır özlemlerin
Bir bildiği
Yoksa acıyla irkilir miydi dünya
yalan demişti
deniz kıyısındaki insanlar
gemiler
havada uçan kuşlar
hayat yalan der gibi uçmuşlardı
gördüm! yalan demişti sokakta çamurla oynayan çocuk da
bir gün aşk kazanacak
mavinin bildiğinden
yeşilin
ve çocukların
gün yüzlü çocukların
bir gün denizden gelen
bu gece uyutmak istiyorum
izin intikamını
suyu ızdırabını
bu gece acıları unutmak istiyorum
bu gece bir çift gül kanadına sığınmak istiyorum
bu gece mutlu olmak istiyorum
Yüreğim çölün ortasında
su ne kadar uzakta olsa
uzaklara bakmayacağız bile
bir ceylanın acısından öpeceğiz
bu dünyanın yüzeysel hazlarına karşı
Muhteşem günler göreceğiz
...
İnsanların gül tanesinde yorulduğu
İnsanların yüreğinden vurulduğu
İnsanların kaybolduğu
Ve ardından çocuk masumiyeti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!