Yaktın ateşinle gönül bağını
Söndürmeye gücün yeter mi bilmem
Hasbahçede açan gülün dalını
Koparmaya gücün yeter mi bilmem
Gezdiği yollara çiçekler döksen
Bana sevda bahçenden
Bir tane gül getir
Rengi gözüne
Kokusu yüzüne
Yaprağı yüreğine benzesin..
Öyle bir gül olsun ki!
Hasta olup, yattığımda
Dilim dönmez baktığımda
Ellerimi tuttuğunda
Ağlayıpta üzme beni
Ayrılığın son gününde
Öyle ki, bir şarkı söyle
Derinlerden gelsin nağme
Ruhumu uçursun şöyle
Söyle şu şarkıyı söyle
Sevdiğimi alsın gelsin
Çalmadım çırpmadım haram yemedim
Böyle gelmiş böyle gider demedim
Beni muhanete muhtaç eyledin
Yoksulluk sen beni perişan ettin
Bir gün olsun varlık nedir bilmedim
Şair söyler yazar bıkmadan
Şanına şöhretine bakmadan
Bazen bir cümle kurar tesadüf
Tarihe geçer farkına varmadan..
29.12.2006
Sen hayatta ben de çocuk olsaydım
Yine bana oyuncaklar yapsaydın
Bisküviye lokumları sarsaydın
Çocuk günlerimi özledim Baba
Elimden tutup bostana gitmeyi
Damarımda kan, içimde ruhsun
Sonbaharımda sen, son yolcumsun
Boüşver kalanları, kalırsa kalsın
Sen arabamdaki son yolcumsun
Gönlüme açılan, uzun bir yolsun
Gurbet eller yurdum oldu
Şaşkın şaşkın döndüm durdum
Çok beklentim vardı amma
Ancak kuru hayal buldum
Gönül daldan dala kondu
Açmış kucağını bu vatan bize
Anadolu yeter tüm hepimize
Sarılmak günüdür birbirimize
Tut elimi sarıl gel hele beri
Gel hele beri gel hele beri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!