Gönül bahçesine girmeyeceksen
Düşüp yollarıma gelmeyeceksen
Umut verip bana, sevmeyeceksen
Hayalden hayale koşturma beni
Sevda ateşinde yakıp kavurma
Ya kalemiyin
Mürekkebi tükendi
Ya da bana olan sevdan..
Nerden anladın?
Diye sorarsan
Bunca zamandır
Nisan yağmurlarıyla karlar eridiğinde
Güneşin çiçeklere gülümsediğinde
Bademlerin çiçeklerle süslendiğinde
Arıların çiçeklere hücum ettiğinde
Kelebeklerin yelpazelendiğinde
İbibiklerin ötüştüğünde
Yaşadığın kışa bakıp da
Başka mevsimler yok sanma
Bak şöyle uzaklara
Ne baharlar var orada
Çiçekler rengarenk
Mutlu kelebekler
Bir ömür yaşadım boşu boşuna
Bilmedim zevki sefayı,
Tatmadım aşkı sevdayı,
Omuzlarımda yük, hep dolaştım.
Yaşıyor sandılar beni
Görünce sağlaml bedeni..
Siyah çanta elinde
süsü püsü yerinde
Kırk bahane üretir
Ev de işe gelince
Beceriksiz sakarsın
Kardelen gibisin dersem
Soğukmuyum demek istedin deme
Kardelenler,
Dağlarda yükseklerde
Karlar altında yetiştiği için
Özelsin, ayrıcalıklısın
Anadan mı kaldı babadan mı bilinmez
Oturduğu kata paha biçilmez
Servet boyu aşmış, daha yetinmez
Bu ne bilsin! fukaranın halinden
Alaturka bilmez herşey fantazi
İlkbahar sabahında
Doğan güneş gibiydin
Seni ilk gördüğümde
İçimi ısıtıyordun
Baktıkça gözlerine.
Sonra,
Dök içini dinlerim, ağlatacak olsan da
Bir çift söze, kahrımdan saçlarımı yolsam da
Söyle yeter ki söyle, kalmasın içinde
Kalbinden geçeni anlat, kahırda kalsam da
Yeter ki dök içini, söyle derdini bana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!