Yusuf Gürsoy Şiirleri - Şair Yusuf Gürsoy

Kültürünü adetini bilmeze
İnsanlıktan çıkmış yola gelmeze
Benliği çürümüş insan sevmeze
Sazınla sözünle vur vur vur ha! vur

Halkını bilmeyen aydın yobaza

Kalbimde aşkın olmayacaksa
Deli gönlüm sana doymayacaksa
Seninle şu ömür dolmayacaksa
Batsın öyle hayat istemiyorum

Ben aşkımı sende bulmayacaksam

Kangal otu gibi boşa bitersin
Dikeninden başka neyin var senin?
Görünüşte yaprak, bir de çiçeksin
Derde derman ilacın mı var senin ?

Toprağın kumsalı, mekanın vatan

Hani yaz gecelerinde
Gökyüzüne bakıp,
Yıldızları seyrederken
Kayıp giden yıldızlar olur da,
Dilek tutarsın
İsteklerin olsun diye..

Kıskanmayı bilmezdim
Seni sevmeden önce
Buysa sevmenin bir göstergesi
Demekki!
Seni nasıl sevdiğimi
Var sen ölçüle..

Kızılırmak coşup çağlayıp akar
Almış yiğidimi taşlara çarpar
Görenler çaresiz, boş gözle bakar
Aldın yiğidimi ver Kızılırmak

Girme dedim coşkun ırmak suyuna

İçimde tutuştu sevda ateşi
Volkan gibi alev alev yanıyor
Çekenler görmemiş aşkta güneşi
Sevdayı çekmeyen kolay sanıyor

Keremin Aslıya yanışı neden?

Yaşam şehirde dediler
Köyümü terk ettirdiler
Suyu parayla verdiler
Ben köyüme döneceğim

Çarşı pazar her yere para

Canım güzel sende bir hal var gibi
Aşıkmısın dertlimisin ben gibi
Coşup coşup çağlıyorsun sel gibi
Dağıtma kendini sakin ol biraz

Sevda çekmek bu kadar mı zor imiş

Cafelerde gezersin
Erkekleri süzersin
Birgün sende bezersin
Gençlik elden gidince

Hanım ol kızım hanım ol