Yusuf Gürsoy Şiirleri - Şair Yusuf Gürsoy

Bir sevdadır sana tutkum
Anadolum Anadolum
Gariplere kucak açar
Karlı dağın tozlu yolun
Anadolum Anadolum
Nasır elli insanların

Hislerime güvendim
Seni görmeden, bilmeden
Uzaktan sevdim..
Eğer yanılıyorsa,
O hislerim!
Demek ki! ben,

Mutlu olsam ne yaparım parayı
Mutlu yaşamak isterim hayatı
İstemem verseler altın sarayı
Nihayeti ölüm olduktan sonra

Zengin, fakir birgün hepsi ölecek

Ey yeni nesil!
Ey tarihi şanla dolu
Asil milletin evladı! ..
Dur! dur!
Dur da geriye dön de bak!
Şanlı tarihine bak!

Hayatın derdinin içine düştüm
Yandım ateşlerde dert ile piştim
Girdim bir çıkmaza neylesem bilmem
Bir yanda sevdiğim bir yanda eşim

Duygularım der ki! gününü yaşa

Aşık oldum sevdim öldüm
Pişman oldum dizim dövdüm
Ne sevindim ne de güldüm
Yemin olsun tövbe daha
Tövbe olsun sevmem daha

Issız yolda geldik karşı karşıya
Tam zamanı dedim girdim havaya
Gözler baksın, dil söylesin dedim ya
Tutuldu dillerim söyleyemedim

Aşkın gözü körmüş nedendir? dedi

Ula emmi demedim mi ben sana
Yalakalık başı çekti gidiyor
Makam şöhret para gözü boyamış
Şeref gurur iman nedir bilmiyor

Dönme dolap gibi dönen dönene

Görev verdi bana bu yüce vatan
Dağlar mekan oldu oğluna anam
Kayanın dibine yatsam uyusam
Çiğ düşer üstüme üşürüm anam

Sırtımda erzağım elimde silah

Telbelik hüsrandır;
Tembel,
Kişi ise varlığını
Millet ise bağımsızlığını kaybeder.