Tut elimden bırakma
Düşer gönlüm yerlere
Seven bir kalbi fırlatma
Terk eyleme kedere
Şu dünyayı daraltma
Baş eğdirme ecele
Gözlerine bir başka mı baktı yar
Benden fazlamıydı sana olan aşkı
Bir başkamı yaktı gönül ateşini
Benim kadar sevdi mi onun oldun yar
Niçin ve neden beni sevmedin
Gözlerim yaş olsaydın
Ağlamazdım ela gözlüm
Yüreğimde dert olsaydın
Gam çekmezdim melek yüzlüm
Demet demet gül olsaydım
Saman alevi gibi yada kör duman
Bir aşkın acısı çabuk kaybolmaz
Düşersen peşine yok yolda aman
Sevdaya son durak konulmaz canım
Yağmur kar demez olmaz bahane
Ardın sıra geliyorum
Belki bahara beklide sonbahara
Ya susuzluksan kuruyan gül olup
Ya dalından kopan yaprak gibi
Bir rüzgâr misali geliyorum
Umutsuzca yollara bakma
Oturdum da tek başıma
Hayal kurarım pencerede
Kurumuş ağaçta dallar
Nerde yaprağın yeşili
Ağaçlar baharını bekler
Sus da çek git Toros’ların ötesine
Kapılsın yüreğim dağların rüzgarına
Umudum tükenir de akarsa gözün yollarına
Bir fısıltı gelir yar belki de kulaklarına
“seni seviyorum” diyerek sensizce
O an hatırlarsın bu garip sevdayı
Bölünmezdi uykularım gecede
Geç kalmazdı şafaklar bu kadar
Geçe boyu bakmazdım gökyüzüne
Üzülmezdim yıldızların kayıp yok olmasına
Hiç dilek tutmazdım kendim için
Papatya fallarında aramazdım beklide seni
Sevdalara tutulmuşum
O kalbine güvenerek
Hasretinle özlemini
Hep yaşadım sürünerek
Çok yoruldum çöktüm gayrı
Bana çocuk deme baba
Acıları çekecek kadar büyüdüm
Bir güzel uğruna sevdalanıp
Ateşlerde yanacak kadar büyüdüm
Saklarım feryatları
Sır küpü olan şu gönlümde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!