İnsan oğlu sağa sola
Koşup durur adım adım
Düşmüş aşkın çıkmazına
Yanışına şaştım kaldım
Sevdalar da yananlara
Arama boşuna bekleme sakın
Kaybolmuş yıllara sorarsan kendini
Gözlerinde yaşları akıtma boşuna
Zulmün sebebi tutsaydın dilini
Kalbime vururken aşk hançerini
Lokmanı sordum gören olmamış
Oturmuşum bir kenara sessizce
Gözyaşımla hayallerim baş başa
Harcamışım gençliğimi hoyratça
Düşlerimle bak gerçekler baş başa
Bir noktaya bakıp dona kalmışım
Yıllar sonra sonbaharda
Gülü solan bağa gelmiş
Bir nefeslik fırtınayla
Can evime vura gelmiş
Gel de bak yar aşkhane ne
Aşkını duymuyorsa yüreğim
Sönmüşse volkanları gönlümün
Kirpiğime akmıyorsa gözyaşlarım
Kimseye bakmıyorsa artık gözlerim
Ben ölümü sevdim
Kendim için
Bir rüzgâr gibi uçacakmış avuçlarımdan
Yokluğunun ateşi yüreğime düşecekmiş
Saç uçlarıma tutunacakmış kar taneleri
Yaş olup akacakmış gözbebeklerim
Yapayalnız karanlıklarda kalacakmışım
Bu aşklar çöllere gidecekmiş gönlüm
Mavi suların garip yolcusu
Gidiyorsun nereye….
Martılar kanat çırparken üstünde
Susuyorsun ne diye….
Matem saklı gözlerinde
Açılmıyor gözlerinin kapağı
Hasretinle hep yandığım yılların
Sebebini bir gün olsun sormadın
Gözlerimden akan onca yaşların
Kimin için diye bir gün sormadın
Başım bükük düştüm uzun yollara
Unuttum yıldızlı aylı geceyi
Unuttum adımda harfi heceyi
Unuttum güzeli gülü niceyi
Anılar içinde bir sen kaldın yar
Unuttum çiçekle gelen baharı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!