Ne makber nede kefen
Ellerimde hiçlik
Gül diyarı bilmezem
Sattığım bu kaçıncı ruh
Bayramlar devşirir de
Bir katrecik gülmezem
Aç kollarını Anne
Kendimden sana geliyorum
Aç kollarını
Sar sarmala
Küçült beni
Mücrimlikten ölüyorum..
Gecenin nemi vur kirpiklerime
Kül gerek herbir nefese
Kambur dağı yol oldu
kul olmak ne heddime
Oldum olası sevmişimdir
kuşları
Suskunluğumu haykırmanın
adıdır kanatları..
Âma yüreğimin can kuşu
Var git şahı sultana
Kalmadı tende katrecik huşu
Sal git âhını huzura
Hasretini yüzdürdüğüm yağmurları sakladım
Koşmuyor artık odanın içinde
Can havliyle çarpmıyor duvardan duvara
Kır çiçekleride güzel değil artık
Kokmasınlar kokmayacaklar çünkü yasakladım
Bu gün mâtemin son günü
Salla beni boşluk
Ağır ve şüpheli bir yol burası
Bazı bazı rayları kopan
Sokak başı kalabalıktır
Ver elini
Sahilden akalım dumansızlığa
Ses ver ki sessiz sabilerin sesine.
Ses verile sessiz sindiğin Son günde.
Sar beni bayram'ın gülüşüne anne
Buruk hüzünlerim can bulsun
Say bu bayram'da öptüm elini anne
Selam