Dedim;
Anam
Bir ah kervanı geçer gözlerinden
Leylim ninnilerinin yamacına yaslanmış
Dedi;
"Senlik, benlik kavgası kolaydır azizim;
hiçlik deryasından ne haber?.."
Lekesiz kubbenin altında bir benim mücrim
Bir benim alnı kara ahlarla dolu ecrim
Karılmışım ezelden nefsimin batağına
El sallarım zindanımdan dünyaya
Dünya kamburumun üstünden gülümser bana
Annem öfkesi gibi
Tokatladıkça sarılırım bacaklarına
Heves yumağının kör talibiyim
"Dar ağacının sümbülü benim
Urgan neylesin
Cellat neylesin...
Kendi sehpama attığım tekmeden kime ne?"
Annemin koynuna borçluyum sevinçlerimi
Kan ve hüzün arasından sızdırdı alnıma
Süt beyaza nazır bir güvercin kapladı
Kanatlarını okşayıp,
Sakladım tesbih boncukları arasında
"Kelimeleri şahsiyetsizler için israf etmemeli,
kelimelerin şahsiyetini incitmemeli...
Süt beyaz gecenin
Siyah noktası kalbim
Ha attı ha atacak derken
Heyhat !!!
Taşlanır...
Zirveye giderken...
Kaçıncı baharın son yaprağında yazılı adın
Ömrümün çığ zamanına düşen
Sallanırsın rüzgârın saçlarında
Düşmek fiiline inat
Selam