Hiç mi eskimez
Hiç mi değişmez o bakışlar
Hep asi hep hayat dolu
Bir ben mi tutsagiyim o bakışların
Bir ben mi özlüyorum seni
Gözlerine bakarken
Sonbaharda özlemin bir başka yüreğimde
Bu kopanlar yaprak mı yoksa umutlarım mı
Bitirdin bu sevgiyi biliyorum bilmesine de
Hala sevmem aşktan mı yoksa aşksızlıktan mı
Bu mevsimde seninle el ele olmak varken
Aldın gittin ışığımı güneşimi neşemi
Böyle ölesiye severken ben seni
Düşman mı olacağız biz şimdi
Söyle ölümsüz aşklara ne oldu
Hayran hayran gözlerine bakarken
Başladığım yere geri döndüm
Sana
Her seferinde yıprandım kırıldım üzüldüm
Sana
Kalbimi açtım döktüm avuclarina
Sana
Şimdi seni sevmek vardı
Su uçsuz bucaksız yaz mevsiminde
Sadece seni izlemek
Sadece seni dinlemek
Sana bir şiir yazmak vardı
En romantiginden
Yüreğim kanıyor kıpkızıl sana
Gözlerim ağlıyor nehir gibi sana
Sen uzaksın uzay gibi bana
Sana giden o yolları bulamadım
Kalmasada azığımda
bir dilim ekmek
gözlerinin sakinliğinde
doyup kanmalı
uzak şehirlerden
uzak iklimlerden
Sana Ulaşmak
Sana ulaşmak için kaç şehir daha gezmek lazım
Sevginden tatmak için nasıl bir insan olmak lazım
Gözlerine dalınca ellerini tutunca
İşte o zaman insan olmanın farkına varmak lazım
Sararmış yalnızlıklar vurdukça yüzüme bir bir eksiliyor gün gün tükeniyor ömrüm…
Çaresiz bir sonu beklemekte amansız bir sonu beklemekteyim…
Gitmekle kalmak arasında sıkışmış unutmayı denedikçe unutamamaktayım…
Sende solan yüreğim üç beş mısra sitemim ve bu sararmış yalnızlıklarla beraberim…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!