Bugulanir camlarim seni goremem
Gezdigin sokaklarda seni bulamam
Ve bu yıkıma engel olamam
Her an aklımdasın seni unutamam
Ömrümden ömür gitmedi mi
Unuttum gözlerini
Unuttum kaşlarını
Unuttum sana ait olanları
Unuttum işte unuttum seni
Unuttum gülüşünü
Bıraktım hayata meydan okumayı
Yokluğunla sersefil yaşamaya devam
Kapattım aşkı ve aşkın sayfalarını
Seni unutmak adına sözler vermeye devam
İçimde seninle gezdiğim şehirler
Ne zaman kalemi elime alsam
Senden öteye gidemedim
Kalem seni yazıyor
Silgi seni siliyor
Şiir seni anlatiyordu
Ve ben seni yazmak istiyordum
Aşkta sende güzel
Hüzünde sende güzel
Şu kısacık dünyada
Sensin en güzel
En güzel gözler senin
Yine sensiz geçen bir gün
Sensiz caddeler sensiz sokaklar
Bir uçurumun kenarında duruyor gibiyim
Bekliyorum seni yılmadan vazgeçmeden
Öyle yalnız öyle çaresizim ki anlatamam
Seni anlatırken kelimeler kifayetsiz kalıyor
Öyle yücesin ki içimde öyle yücesin ki
İsminin geçtiği cümlelerde diken diken oluyor tüylerim
Bilmiyorum bu nasıl bir sevgi
Ve ben seni ne kadar daha böyle severim
Bildiğim tek şey yüreğimi işgal etmiş olman
Bir takvim yaprağını daha yırttım
Senin olmadığın bu şehre bakarken
Bir yıldız daha kaydı gökyüzünde
Dileklerimi sonsuzluğa üflerken
Yunus Emre Kayabaşı
Bir takvim yaprağını daha yırttım
Senin olmadığın bu şehre bakarken
Bir yıldız daha kaydı gökyüzünde
Dileklerimi sonsuzluğa üflerken...
Sensizliğe ne söylenebilir ki
Seni sorsam anlatmaz
Gözleri desem anlamaz
Yüreğimdeki yangını sormaz
Ne söyleyebilirim yokluğuna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!