Kalbim avuçlarımda
En içten duygularla karşındayım
Bir tarafım seni bu denli yüceltmişken
Bir tarafım kalk git terk et bu sokağı diyor
Bir yanım mutluluğa o kadar hasret ki
Anlamını yitirmedigi duyguları olmalı insanin
Gözlerine baktığında titremeli yüreği
Ona dokunduğunda kaybolmali bir yerlerde
Doyamamali ona hiç bir zaman hiç bir an
Ve sevmeli onu fedakarca
Ve yıllarca, ve aylarca
Yokluğunda bu şehir üstüme gelir oldu
Senin için diktigim tüm bu güller kurudu
Ömrümün günü soldu butun neşem kayboldu
Seninle çıktığım bu yolda tek başımayım artık
Bahaneler ürettim seni görmek adına
Yokluğunda bu şehir üstüme gelir oldu
Senin için diktigim tüm bu güller kurudu
Ömrümün günü soldu butün neşem kayboldu
Seninle çıktığım bu yolda tek başımayım artık
Bahaneler ürettim seni görmek adına
Hayat başlı başına senden ibaretken,
Kaçış kimdendir kaçış kimedir ?
Ulaşılmazlarında ötesinde bir sen varken,
İmkan nedir imkansız neye denir ?
İçimdeki hüzünleri bir kenara atabilmek için
Kaç şiire daha ihtiyacım var
Sana hoşçakal elveda diyebilmek için
Kaç hüsrana kaç gözyaşına ihtiyacım var
İçimde akan bir sel gibisin durduramıyorum
Kaç kez dünyaya geliyorki insan.. kaç hata yapıyor kaç kez üstesinden geldim diyor bazı şeylerin mesela kaç kere seviyor kaç kere terk ediyor kaç kere terk ediliyor kaç ? kaç? kaç?
Doğduğumuz günden beri hayat kaçıyor biz kovalıyoruz hayat hep kaçacakmış bizde hep kovalayacakmışızcasına.. okulu kovala topu kovala oyunu kovala onu kovala bunu kovala sonra annen seni kovala😁 kaçıp kovalamakla geçiyor bir yerde yasantimizin bir bölümü
Ama öğrendiğim birsey var ne kadar da yerlisiymis gibi gözüksekte aslında çok yabancıyız bu dünyada ve bu dünyaya karşı neden mi? şimdi bir çoğumuz şiir yaziyor yazmaya çalışıyor yazmak istiyor peki bu siirlerin içeriği bizlere ne anlatıyor ne var bu şiirlerde ben gördüklerimi kısaca anlatayım hüzün var mesela sitem var ayrılık düş kırıklığı kavusamayis aşk acısı ... belkide kendi şiirlerimi tarif ettim mutluluk şairi değilde hüznün şairi ayrılığın şairi keşkelerin şairi..
İNSANLAR DONUK
İNSANLAR ASIK SURATLI
İNSANLAR KENDİNİ BEĞENMİŞ
İNSANLAR İNSAN MI?
İNSANLAR HUYSUZ
Türlü türlü dertlere bürünmüş insanlık
Yarını olmayan bir yolda yürüyor insanlık
Kalmamış ki çoktan ölmüş bak insanlık
Gülelim ağlanacak halimize
Gülelim ağlamak yerine
Bir gün yeniden buluşacağız
El ele gezeceğiz tüm istanbulu
Dalga dalga esecek rüzgar saçlarında
İçime çekeceğim kokunu, nefes vermeden
Göz göze, diz dize, el ele
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!