Sen gittin gideli gülmedi gözlerim
Arada bir gelirdin
Kimse bilmesin diye
Yüreğime gizledim seni…
Yokluğuna dayanmak mümkün müydü?
seviyordum seni
güneşin doğup batışı gibi
seviyordum seni
rüzgarın hoyratça esişi
bir kuşun özgürlüğü gibi
her neye benzetsem az
sevemez kimse kimseyi bir ömür boyu
gönlünden günlüne bir köprü kurmamış
gözlerinde yüreğini serinletmemişse..
sevemez kimse kimseyi bir ömür boyu
sevgi bahçesinden bir gül dermemiş
yağmurlarım ol ak yüreğime
rüzgarlarım ol gir gönlüme
ellerim, gözlerim ol
hiç diyemediğim sözlerim ol
seni seviyorum derken
hayal de olsa benim ol..
Sevmenin suç olduğu zamanlarda doğmuştum ben
Bedelini ödetiyorlardı o zaman bir bir
Haddini aşan sevginin her bir zerresinin
Canım çok yanıyordu evet
Ama sen vardın o zamanlar
Her bir yaramın tuzunu seyrelten..
Sanki birazdan gök düşecek üstüme
Böyle havalarda daha bir çekilmez bu şehir
Varolması gereken ama henüz gelmemiş
Biri sanki defalarca terkediyor beni..
Kendime yabancılaşır oldum nicedir
yüzümde öpüşlerinden izler kaldıysa
affet, yokluğunla yıkamayı unuttuğumdandır..
bu son gelişimdi sana biliyorum
bu son benim oluşundu
insan ömründe bir kez aşık olur dedin
yer ile göğün birleştiği anlardan biri
gözlerimin en uzağa daldığı
seni özlediğim bir an
yine sensizim..
adın çınladı yine kulaklarımda
yokluğun
içimde tarifsiz bir boşluğun
olduğum kalıba sığamayışım
kalabalıklar içinde kayboluşum
yokluğun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!