Sana hasret
Sesine bile uzak
Eksik günlerdeyim yine
Ben ki hengamelerin içinde kaybolmuş
Sonbahar rüzgarlarının savruğu
Kışın kardan kapanan yolu
Artık tarifi yok içimde
Biriken hüzünlerin
Can yangınlarımı söndürmeye
Yetmez oldu gözyaşlarım
Şaşıramaz oldum insanlara
İnsan yerine konulmayışıma...
Üzgünüm,
Senli hiçbir şeyi eskitemedim..
Çok zaman geçti üstünden biliyorum
Bensizliğe çoktan alıştın
Ve de sevdin belli ki…
artık ne desen mutlu olurum ben
'şey' demen yeter anlam katmaya
artık ne desen inanırım ben
yüreğime düştün ya bi kere
seni sarayım derken kendimi yaralamışım meğer...
sarardı soldu bugün açmayan çiçeklerim
olmayan dikenlerini avuçlamışım gibi
nasıl kanayabilirim ki...
ben farketmemiştim ama
çoktan yaram olmuşsun aslında...
Oysa ne cümleler sessizleştirmiştim senin için
Yanlız gözlerimde tercüme edebileceğin..
'Vakti geldi' dedin
Durdum..
ben hep bir yerlere
bir şeylere bağlıydım
ben hep bir yerlerden
bir şeylerden ayrıydım
aklı başında seviyorum seni...
deli gibi, dengesiz gibi, bağımlı gibi değil
kendinden vazgeçip boğacak gibi değil
sana yetecek her zaman bir sen bırakarak seviyorum seni
benden çalmadan, senden eksiltmeden...
öyle dünyalar kadar, her şeyden çok değil
alıştım artık
kaybedilecek her ne varsa tatmaya...
hiçbir zaman hayalleri gerçekleşmeyecek bir HaYaLPeReST değil miydin ben zaten
neden şaşırıyorum ki hayata...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!